Hitz jokoetarako ematen du behintzat

“Zinema sozial” gisa sailkatu ohi diren pelikula horietako bat da Mariana Rondonen Pelo malo.

Venezuelako auzo txiro batean elkar ulertzen ez duten ama-semeak, lan falta eta haurraren obsesioa bere ile kizkurra lisatzeko; eta horrek eragiten duen amaren paranoia homofoboa, semeari aita figura bat eman nahi eta ezina.
Eta ezer gertatzen ez den minutu asko eta asko.
Gauza gehiegi falta zaizkio pelikulari funtzionatzeko, dezente aspertzen du, buelta ugari eman deus gutxi esateko. Saiatzen da zer edo zer adierazten bikote protagonistaren harremanarekin baina nire ustez ez du lortzen sakontzea, ezin ulertuaren muinean sartu eta bizi apur bat erauztea.
Hitz jokoetarako ematen du behintzat: Pelo malo, peli mala.
SAIL OFIZIALA
Pelo malo.
Zuzendaria: Mariana Rondon.
Aktoreak: Samuel Lange, Samantha Castillo.
Venezuela-Peru-Alemania
93 minutu.