Indefinizio alkoholikoa

Intenzioa daukanik ez diogu ukatuko François Dupeyronen Mon âme par toi guérieri, baina indefinizioak gaina hartzen dio.

Amaren petrikilo dohainak jaso dituen arren, bestelako ogibideak nahiago dituen gizon heldu bat da filmeko protagonista, côte d’azur-eko karabana-auzo batean ezagutuko dugu, ama hil berritan. Moto istripu batek aldatuko du sendatzeko gaitasunarekiko jarrera eta, horrekin batera, bere gaitz sentimentala sendatuko duen norbait bilatzen hasiko da.
Lau nafarrek baino gehiago edaten duen neska bat ezagutzen duenerako, pelikulak balantza asko eginak ditu, pixka bat ezkerrera, pixka bat eskuinera, norabide oso argirik gabe. Kosta egiten zaio Frediri (hori baita protagonistaren grazia) maitasuna aurkitzen eta kosta egiten zaio ikusleari zuzendariak nora iritsi nahi duen jabetzen. Filmaren hasieran hainbesteko garrantzia duen moto istripua, segida izan zezakeen trama bat, guztiz desagertzen da bigarren zatian eta aldiz bizilagunen bikote-arazoek justifikazio askorik ez duten tartea hartzen dute nire ustez.
Intentzioa antzematen geniola esan dugu hasieran, izan ere, filmeko zenbait dialogo jarraitzeko erabiltzen diren plano-sekuentziak, argi-kontra hartutakoetan pantailak erakusten duen dirdaia (filmaren estilo-marketako bat zalantzarik gabe) edo pertsonaia nagusia kostaldetik motoz doanean jarraitzen duen travellingen bat oso ederrak iruditu zaizkit. Pena da istorioaren egitura maila berean ez egotea.
SAIL OFIZIALA
Mon âme par toi guérie
Zuzendaria: François Dupeyron.
Aktoreak: Grégory Gadebois, Céline Sallette, Jean-Pierre Darroussin, Marie Payen.
Frantzia.
124 minutu.