Belén Esteban: faxista ala boltxebike?

Arantzako ahateak bagina legez, inbutuarekin sartu digute eztarritik Hegoaldeko teleikusleoi Belén Estebanen historia: torero ezagunarekin ezkondu zen emakume pobrea, senarraren familia aberatsak baztertua, alaba aurrera ateratzeko hiltzeko prest dagoen andre sufritua. Dena oihuka, dena hesteetatik, dena arrunkeria neurrigabez esaten duen barrioko heroia. Eta hain fenomeno zabaldua izanda, irakurketa ideologiko ugari sortu ditu.
Markos Zapiainen blogean leitu nuen duela ez asko Tele 5en eta Antena 3ren boltxebismoa izeneko testua. Filosofo irundarrak uste du, Estebanek telebistaren bidez iraultza berdin-zalea sartzen duela ikus-entzuleen etxeetan: “Hainbat eta hainbat eskualdetan aberatsak gura legez erabili izan du pobrea, bere apetarik itsusienak betetzeko tresna mutu izan zaio. Horietakoak dituzu Janeirotarrak, Jesulin eta. Belén Estebanekin ordea ez dute nahi dutena egin ahal izan, Tele 5i esker besteak beste, herriaren printzesa izateraino goititu baitu”.
Kontrakoa uste du Josep Ramonedak, atzoko El Paísen irakurtzen dugunez: “Ez da klase baxuei ahotsa ematea; haiek sutzea da, isilik jarrai dezaten. Beraiek ordezkatzen dituela esaten duen bazter-nahasleari hitza eman diezaioten. Telebista bezalako medio hotzak, dirudienez, adimen-abdukzioa ziurtatzen du, kalean ez dezan ondorio handirik izan: egongelako faxismoa; kulturala, politikoa bainoago”.
Eta artikuluez gain, lan sakonagoak ere publikatu dira. Miguel Roigek Belén Esteban y la fábrica de porcelana (Belén Esteban eta portzelana fabrika) saiakera publikatu du berriki.
Bai, badakit, fribolo itxura du kontu honek. Baina ez naiz txantxetan ari: Z saileko ikus-entzunezko eduki hori milaka jenderen imaginario kolektiboan dago aspaldion, ez gaitezen engaina, baita euskaldunon artean ere. Politikari asko baino barrurago iristen ari da Esteban. Eta irudipena daukat uko egin diogula zabor-mezu horren sakoneko eduki ideologikoa aztertzeari, nolabaiteko pose elitista baten atzean ezkutaturik. Horrek ez du ordea fenomenoa desagerrarazten. Alderantziz, normalizatu egiten du, inor kuestionatzera ausartzen ez den ohitura bihurtzeraino.
Eztabaida falta horretatik sortzen dena boltxebismoa ala faxismoa den? Duda gutxi, nik bigarrenaren osagaiak ikusten dizkiot.