Heriotzari eta laguntasunari buruzko film xamurra ekarri du Cesc Gay zuzendariak Donostiara: aspaldiko bi adiskide eta txakur bat (filmari titulua ematen dion Truman), Madrilen elkartuko dira. Badakite elkar ikusiko duten azken aldia dela.
Izan ere, Ricardo Darinek jokatzen duen pertsonaiari minbizia sendaezina diagnostikatu diote. Groenlandiatik lau eguneko bisitan etorri zaio Javier Camarak antzezten duen laguna. Bien artean datorrena prestatzen hasiko dira, tartean, txakurra nori utzi.
Abiapuntua hori izanda, filmak etengabeko oreka zail batean egiten du aurrera, egoeraren berezko dramatismotik egunerokotasun arruntera, umoreari muzin egin gabe. Horretarako, noski, Camararen antzezpena ezinbesteko osagaia da, berarengan ohikoa den, nola esan, jarrera “kanpetxanoa” (ups, hitz hori beste norbaitekin erabiltzen zen, ezta?) kontrapuntu ezinbestekoa baita mila metroko begirada daukan Darinentzat.
Errealizazio aldetik berezitasun handirik ez daukan pelikula honek ondo eraikitako bi pertsonaia horiek ditu indargune nagusi, ikusleari malko ttipia ateratzeko egiten duen ahalegin, dena esan behar bada, arrakastatsuan.
SAIL OFIZIALA
Truman
Zuzendaria: Cesc Gay
Aktoreak: Ricardo Darin, Javier Cámara, Dolores Fonzi
Espainia-Argentina
108 minutu
1 Iruzkin
[…] akelarre apokaliptiko ero bat. Neoliberalismoa jaun eta jabe den gizartearen alegoria basatia. Truman, heriotzari eta laguntasunari buruzko istorio sinple baina eraginkor bat, sentimentaltasun […]