Samuraiak denbora berri baterako
Andoni Imaz Pozueta Nik ere «etxezulo fantasia bat» bezala hasi nuen hau, eta, orain beste kolore bat duen arren, saiatzen naiz gozamenari leihorik ez ixten. Hedonismorik ez dut bilatzen —Franco Berardi Bifo-k azaldu zuen ez direla gauza bera—; egonismoaren alde egiten dut normalean, geratu eta egotearen alde, besterik ez bada ere. Orain, egotea beste erremediorik ez daukat. Eta leihotik ikusten dut dena. Leihotik, mundu oso bat. Ikusten ditut pareko fabrikako langileak txanda aldaketan,...
Read MoreSu handitako zopa
Gorka Erostarbe Leunda Bogako daude hizkera enfatikoa, titular epatentea: goazen bada: azken hilabeteetan ikusi dudan film borobilena da, durduzagarriena, barrenak gehien astinarazi dizkidana, barne asaldura zein identifikazioa sorrarazi dizkidana: O que arde. Ez Parasite —jakina, zail da ikusi ezean, eta oraindik ez dut ikusi— ez Joker, ez The Irishman, ez Dolor y gloria, eta ezta 1917 edo La trinchera infinita ere. O que arde da barne-sutan jarri nauena. Ez naiz hiperboletan ari, Andoni!...
Read MoreSator zulotan
Andoni Imaz Pozueta Imajinazioaren bazka etengabea da zinema. Ezagunaren mundutik kanpoko hori iruditan etxekotzeko tresna; bizi izan gabeko garaien erretratu roboten egilea, hura ulertzen saiatzeko. Lubaki hitzarekin gertatzen zait hori. Ezin dut duela ehun urteko gerra zuloetan pentsatu Paths of Glory pelikulatik kanpora. Frantziako armadako soldadu gizajo horiek hesitu zuten Gerla Handiaren iruditeria neure gogoan. Mireau jeneralari jarraituz filmatutako travelling luze horietan ezagutu...
Read More
Iruzkin berriak