Zer da Argia zuretzat?

Atalak: ARGIA Eguna

Argia Egunera deia egiteko aitzakiaz, gure irakurleei, gertuko sentitzen ditugunei, herri eragileei… galdetu diegu: zer iritzi duzu Argiaz? Batzuek bideoz erantzun digute, beste batzuek idatziz. Hona hemen horietako batzuk, eta doala gure esker ona, jasotako hitz ederrengatik.

Iker Elosegi, Euskal Herriko Laborantza Ganbarako koordinatzailea: “Bada aspaldi ARGIA irakurtzen duDala. Enetako ARGIA astekaria zaindu behar den edo hobeki erran zaindu behar dugun harribitxi bat da. -Harribitxi bat euskarazko astekari bakarra delako, noski. -Harribitxi bat ‘berehalako’ prentsa arruntaren joeratik at gogoeta ekartzen duten gaiak aipatzen dituelako. Eta hau ez da gutxi! Mundu hau ulertzeko eta are gehiago mundu hau aldatu nahi badugu, oso beharrezkoa da bat bateko erreakzioetarik urrunago joatea. Ez daiteke pentsamendu bat, gogoeta sakon bat elikatu bat batekoak sortu erreakzio eta emozio metarekin bakarrik. Beharrezkoa da denbora hartzea pentsatzeko, ideien trukatzeko, idazteko eta irakurtzeko. Eta ARGIA astekariak horretan bete betean asmatzen du. -Harribitxi bat ARGIAk lortzen baitu gure jendartean hain erroturik dagoen ‘ardijoeratik’ ateratzea, erran nahi dut zu bezala pentsatzen-bizitzen direnekin bakarrik mintzatzearen joeratik ateratzea. Aski da ikustea ARGIAn aipatzen diren gai, ideia edo pertsonen aniztasuna nolakoa den! Eta horrek du bermatzen hain beharrezkoa dugun eta preziorik ez duen askatasuna! ARGIA egunean, Oñatin, izanen da hau denaz mintzatzeko eta elikatzeko parada”.

Iñaki Kasares, harpideduna: “Euskalduntzen hasi nintzenean ezagutu nuen ARGIA. Kandelatxo baten modukoa izan zen niretzat orduan, euskararen bide berri, ezezagun eta, sarri, ilun haiek pixka bat argiztatzen zidan. Ikas tresna gisa preziatzen hasi nintzen.

Geroago, euskalgintzan murgildu nintzen ahala, ARGIA presentzia etengabekoa zen nire inguruan, euskal prentsaren aitzindari eta bultzagile porrokatua. Militantziako tresna gisa preziatzen hasi nintzen.

Duela urte gutxi batzuk, ARGIAren informazio kalitateari erreparatzen hasi nintzen. Egunerokoaren zurrunbilotik harago, mundua Euskal Herritik ezagutzen eta, are, ulertzen laguntzen zidala, ikuspegi kritiko eta zintzoaz. Nire burua janzteko tresna informatibo gisa preziatzen hasi nintzen.

Azken urteotan, ARGIAren proiektuari arreta handiagoz begiratu diot. Txikiek pairatu ohi dituzten oztopo eta zailtasunei buru egin eta bizirik iraun ez ezik, enborrean adar berri eta arrakastatsuak hazi ere egiten zitzaizkion: aldizkarian, webgunean, sare sozialetan… Eta zerbait harrotu zen nire baitan. Bai, harrotasuna euskalduna izateagatik, gure txikian handi-handien parekoak izan gintezkeela ikusirik. Eta, preziatu baino gehiago,  nire lorategi xumeko lorerik ederrenetakotzat maitatzen hasi naiz ARGIA.

Eta ohartu naiz, gainera, lore eder horrek, petaloak bailiran, aurpegiak dituela, eta izenak, egunero-egunero, kosta ahala kosta, iluntasuna pixka bat urratzen eta ARGIA pizten diguten pertsona horienak guztienak -izan direnenak, direnenak eta izango direnenak-. Beraz, eskerrik asko bihotz-bihotzez zuoi guztioi, euskaldunon lorategia are bizigarriagoa egiten duzuen ARGIAko lan-taldekooi, eta jarraitu TXIKITK ERAGITEN!”.

Itxaro Borda, idazlea: “Oraindik ZERUKO deitzen zen ARGIA astekarian idazten dut 1977az geroztik. Erran dezaket hegoaldeaz dakidan guztia orrialde horietan ikasi nuela. Hastapenean bertsoak bidaltzen nituen eta beranduago artikuluak, laurogeiko hamarkadako iparraldeko mugidaz. Lotura ederra zen eta da mugaren bi aldeetako euskaradunontzat. Lehen hitzetik azkeneraino irakurtzen dut ARGIA, jada batzuetan, gaien aldetik bederen, INFERNUKOA dirudiena. Eskertzekoa, ekina…”.

Joanes Etxebarria, bertsolaria: “Geografikoki ala politikoki beste nonbaitera begiratzeko prisma da Argia. Sarean berriz, mundu txikiak handiago egiten ditu”.

Jon Mindegiaga, presoa: “Argiak leiho bat ireki dit txaboloko paretan: borobila, gardena, barroterik gabea. Bertatik, begiratu batera, ikusezina den – eta parte naizen – gizatalde baten ibilera eta hausnarketak helarazten saiatzen naiz; ikuskera propioaz, nire neurrian, txikitik eragiten”.

June Fernandez, Pikara Magazine-ko zuzendaria: “Argiari eskertzen diot feminismoaren aldeko apustu ausarta egin izana: jorratzen dituzten gaietan eta edukietan nabaritzen da, baina baita ere lan egiteko prozesuetan eta kolaboratzaileen arteko harremanetan. Argia-n argi daukate hedabideek erantzukizun sozial garrantzitsu bat dutela, eta berdintasunaren eta aniztasunaren alde egiteak kazetaritza aberasten duela”.

Kattalin Miner, kazetaria: “Argia behar dugu, bazterretako ahotsak erdigunera ekartzen dituelako”.