[Miren Osa Galdona] Zerikusi gutxi dute duela ehun urte sortu zen Zeruko Argia-k eta egungo astekariak. Izena ez ezik, maiztasuna, aldizkariaren jabetza eta edukiek eraldaketa nabarmena izan dute. Prozesu horretan 1980ko hamarkada azpimarratzea funtsezko ariketa da. 1980an langileek hartu zuten ordura arte kaputxinoena zen agerkari erlijiosoaren gidaritza, eta gogor borrokatu behar izan zuten egun eskuartean dugun Argia-ren lehen zenbakiak lortzeko. Joxemi Zumalabek, Joxe Mari Ostolazak, Josu Landak, Pello Zubiriak, Iñaki Uriak eta Jon Barandiaranek paper berezia izan zuten enpresaren jabetza eredu berrian. Euskarazko prentsa normalizatua egitea zuten amets, euskaltzaletasuna, elkartasuna eta aurrezaletasuna –teknologia berriak aukera gisa hartu zituzten lehen langileek– oinarrian hartuta.
Egun kooperatiba haren ideia errealitate bilakatu dela esateko moduan bagara ere, bihurgunez betetako bidea izan da: zortzi milioi pezetako zorrari aurre egiteko, hastapeneko lantaldea kazetari ez ezik irakasle edo itzultzaile lanean ere aritu zen; baliabideak ere urriak ziren, nahiz eta arlo teknikoan zituzten ezagutzak askorako balio izan zien; kooperatibaren sortze urtean 24 zenbaki baino ez zituzten argitaratu, eta abar.
Lan gogorrak, ordea, uste baino azkarrago eman zituen emaitzak. Urte gutxiren bueltan zorra kitatu, lantaldea profesionalizatu eta Argia-ren sostenguan lagundu duten bi enpresa berri eratu zituzten: Apika Informatika eta Antza Inprimategia.
Egun atzera begiratu eta eskerrak ematea baino ez zaigu geratzen. Hilabetekari erlijiosoaren lana beste batzuek betetzen baitute, baina nork ziurtatu diezaguke 1980ko hamarkadan eginiko lan guztiagatik ez balitz, gaur gaurkoz euskara hutseko astekari librea izango genuenik?