Aste likidoa pasa berri duguna

(Euskadi Irratiko aste honetako kolaborazioa)

Likidoa. Gizarte likidoa omen da gurea. Bizitza likidoa oso.. daramaguna. Halaxe irakurri diogu aste honetan Zygmunt Bauman soziologo poloniarrari. Dena baita aldakorra gaur egun. Dena da zalantza eta mugimendu. Dena… likido. Ziur dakigun gauza bakarra ziurgabetasuna izateraino.

Adibidez. Inork ez du lanpostua ziurtatuta. Ekonomiarekin hurrengo astean zer gertatuko den ez dakite adituetan adituenek ere. Horregatik dago hari batetik zintzilik kulunkan politika. Bikote arteko maitasunak ere hiru urtetara iraungitzen eta kadukatzen omen dira. Halaxe du izenburu aste honetan Frantzian estreinatu den pelikula baten izenburuak. Eta laguntasuna ere beherapenetan dago, egun hauetan gure arropa dendak dauden bezala.

Ez dugu gehiago utopia kolektiboetan sinisten. Norberarena da aurkitzen dugun zoriontasun bakarra. Aste honetako adibideekin ilustratuko ditugu orain arte esanak. Zer gara ba, gu, itsas uretan errari eta noraezean gabiltzan.. kruzeroak baino, balea zauritu bat bezala makurraraziak itsasertzeko arroken kontra. Eta bai, aitor dezagun, denok gara gehiegitan Francisco Schetino kapitainak. Denok gara, arriskuaren aurrean NAHI GABE, salbamendu txalupara NAHI GABE… erortzen garen kapitainak, norbere bizitzak, konkordiak baino gehiago balio duela sinetsita.
Ordutik eta istriputik desagertuak, egunez egun eta pixkanaka agertu eta aurkitu dituzte Giglio irlaren inguruan. Eskertuko genuke horixe bera gertatuko balitz gure herrietako hilobietan ere. Hiru hilobi zabaldu eta.. airea baino ez dute topatu ume jaio berrien zerraldoak egon beharko luketen tokian. Telesaio onenek ere ez dute hainbeste misterio, jakinmin eta suspense sortzen, ez eta hainbesteko izua eragiten ere. Gurean gertatzen ari dena egia berdaderoa baita. Errealitate gordina. Benetako drama eta trama.

Hilkutxa hutsek bezala izuaren izuz odola gatzatzen duena, Manuel Fragaren izpiritua eta kopeta gauez agertzeak baino izulaborri handiagoa eragiten duena, badakizue zein den ezta?… Bai, asmatu duzue, Standar & Poors. Zein ba bestela! Nahikoa da kalifikazio agentziek ahoa zabaltzea.. alakran, ozpin eta azkazal erre usaina zabaltzeko inguruetan. Terrorezko pelikuletako Hannibal Lecterrak bihurtu dira agentzia horiek. Nahiz eta egia esan, aste honetan burtsak ez diren asaldatu gehiegi Europako estatu gehienei kalifikazioa jaistean. Dena den, Frantziak neurri berriak iragarri ditu ekonomia suspertzeko eta Espainiak, dirua ere likidoa dela erakusteko-edo, likidezia ziurtatu die autonomia gobernuei. Hori bai, egurra biek ala biek jarraitzen dute botatzen apaltzen hasia dagoen gatazkaren sutara.
Izan ere, aste honetan 3 lagun atxilotu dituzte Frantzian ETArekin zerikusia dutelakoan, Errenteriako 6 gazte espetxera zigortu dituzte 6 urte luzeetarako. Audientzia Nazionalean epaiketek betiko legean jarraitzen dute eta bakea habiarik egin ezinik dabil gure ibaietako ur lasterregietan.

Bitartean, Gipuzkoan umeek zaputzak nola, xextra inozoan galdu dira Bildu eta jeltzaleak Bidegiren lanak bidezko izan diren edo ez eztabaidan. Zaputzak eta negarrak alfer-alferrik diren tokia Nafarroa da, zehatzago esanda, Nafarroako parlamentua. Han ez dago txorakeria eta erdibiderik. Han ez dago izotza besterik. Aurreko astean atzera bota bazuten euskarazko hedabideak laguntzeko proposamena, aste honetan atzera bota dutena Euskararen Legea aldatzeko proposamena da. Nafarroan txikira jotako enbidoak ere eduki egiten dituzte!

(Enfin.) Be water my friend. Horixe esan beharko dugu, Be water my friend, aste honetako kronika likidoan. Besteak beste, AEBko SOPA legearen zopatan sartuta busti nahi gaituztelako denak, gaur goizean Megaupload ataria itxi eta kriminalizatzearekin hasita. Eta gaitzerdi galtzerdiak bustita ditugula. Euritan eta hotzean pasatako San Sebastianak ari baikara ospatzen. Ez gaude-ta alferrik negu betean. Nahiz eta txirrindulariak hasi diren kulotetan jarrita hanka pilotak erakusten, momentuz Australian, Down Under itzulian. Eta hori bada zerbaiten seinale, udaberria aurreko astean baino.. pixka bat gertuago dugunaren seinale.
Hori bai, ezin ahaztu, nola ahaztu, aste honetan gure artetik joan zaigun Txillardegi. Euskara batuaren aitzindari hizkuntza noranahiko bihurtzeko ahaleginean, Frankismo garaietatik hasita azkenera arte herrigile. Funtsean, Euskal Herria helburu zuen politikari, hizkuntzalari eta idazlea. Euskararen kruzeroa edo atunontzia edo (yatea ez da gurea ezta?) hondoratu gabe gidatu zuen argia.

Txillardegirena bezalako argiei esker sortu dira argi gehiago. Bertsozale Elkarteak 25 urte bete izana da horren lekuko, “Beste 80 urtian” euskarari arnas eta argi ematen jarraitzeko. Irakurri beharreko liburua izango da zalantzarik gabe Barandiaranena… aste honetan argitaratu eta best sellerra izatera helduko den beste liburu honekin batera: “Gure aita, Kim Jong Il eta ni”. Earra titulua, ezta? Ipar koreako agintari krudelaren anaiak ezinikusiz eta dioska idatzia. Hori bai izango dela literatura… beltza!

Bueno…