Ibaia bezain astiro doa denbora
Ibaiko ura bezain garbi
eta haizeak tarteka astintzen badu ere
(beroa azalean itsasten da,
bakarrik egon nahi ez balu bezala)
denbora eta ibaia erlojuko orratza bezain astiro doaz.
Eta bizitzaz gehiago disfrutatzen dela ematen du,
segundoz segundo
momentuak erregalatuz
airea den erregaloa arnastuz.
Arnasten dugun eta botatzen dugun
tenpusa,
xuguxak bezala
ahoan urtzen da
denbora.
