Asmo onak

Atalak: Euskara

Badakit ezkortasun tematia islatzeak nire iritzi artikuluetan aspergarri bilaka nazakeela balizko irakurleen begietara. Ondorio positiborik ez antzematea nire blogaren edukietan jakinmina pizteko errezetarik desegokiena dela. Irakurleak erakarri barik, urruntzeko baliabide errazena dela beti kopetilun jardutea, alegia. Badakit. Eta erdi erabaki nuen urtea amaitutakoan, saiatuko nintzela aurrerantzean bizitzaren eta nik jorratzen ditudan bi gai nagusien (politika eta euskara) erpinak ez hain zorrotzak eta zauri eragile izaten. Nire pentsaera eraldatzeko asmo ez hain irmoa aktibatzen saiatuko nintzen deliberoa hartu beharra nuela. Bizitzan den orok baitauka alde ona, txarra duen bezalaxe. Gainera, ez ditut soilik nire iritzi artikuluen irakurleak gogaitzen. Eztiñe lankidea, esaterako, kokoteraino daukat: “Ez esan, beti bezala, zure analisi kritiko negatiboak hurbilago daudela errealitatetik, alde positiboa bilatzen dutenena baino, errealitatea kaleodoskopikoa baita, eta zure iritzia oso subjetiboa”. Ados.

Azter dezagun, esaterako, berri-gertakizun hau: “Nafarroako eremu euskaldunean euskararen erabilerak behera egin du azken urteotan”. Berri txarra, jakina, kaleodoskopiaren edezoien angelutatik begiratuta. Euskara nagusi den eremuan euskararen gainbeheraren argazkia argi ilunetan atera da. Eta, ondorioz, nire baitako ahots negatibista (errealitatearen jasotzailea) gailendu, eta abailduta geratu naiz ikusirik erresistentzia gerra honetan betidanik euskararenak izan diren eremuak galtzen doazela emaro-emaro. Ostera, kaledoskopioak baditu kolore eta forma geometriko gehiago ere lagin honetan: “Eremu ez euskaldunean gora egin dute ezagutzak eta erabilerak pitin bat”. Poztekoa, noski, baina (atzera nire baitako ahots iluna)  gaztelania erabat nagusi den eremuan euskarak ateratzen dituen zipristenek eta hazitako kimu berriek ezingo dute inolaz ere euskararen normalizazioan izan beharreko jabekuntza lortu, hazkunde motela eta niminoa baita, zonalde euskaldunean ez erabilerak duen gainbeheraren aldean.

Edo beste errealitate argigarri hau: PSE-EE-ko zinegotziek gora-goraka jarri dira, eta ez dut uste bakarrak izango direnik, EHBildu alderdi politikoaren arabera, EAEn kargu hartuko duten zinegotzi berri-eraberritu orok euskara jakin behar dutela adierazteagatik. Berri txarra euskararentzat. Agintari politiko hauek, eta ezkutuan eta isilean dauden gehiagok, nahikotzat jotzen dute gaztelania bi hizkuntza ofizialak diren lurraldean aginduan jarduteko. Hau da, ez dute euskara derrigorrezkotzat jotzen, administratuen diruak eskuartean nahierara erabiltzeko ez baita derrigorrezkoa ezein hizkuntzarik jakitea. Mutuak ere ederto burutuko luke langitza hori! Eta, klaro, herritarren aurrean eta, areago, menpeko dituzten langileen aurrean (administrazioan lan egiteko Hizkuntza Eskakizun jakin bat esijitzen zaie) eredu eta jarraibide izan behar dutenen gaitasun linguistikoa eta mentalaren gainean ez die inortxok ere ardurarik eskatzen.

Laburbilduta, asmo onek talka egiten dute eguneroko errealitate gordinarekin, eta hau bat eta bakarra ez dela dakigun arren, kezkatu egiten gaituzte nahi izango genukeen zeru urdin oskarbitu gabean agertzen diren laino beltz mehatxugarriek, eta ez hainbeste poztu, pozgarri den arren,  zeru berunezkoan ager daitezkeen ostarteek.

Astorkia andrea, errealitatea ere tematia da, zoritxarrez !