Botere gose

Atalak: Politika

Berba edota egintza bati aurpegia jarrita errazago identifikatzen duzu kontzeptuaren esanahia. Hau da, irudi batek ehun berbak baino argiago adieraz dezake esaten duzuna. Eta gaurko (atzoko) irudia hauxe da:

Hauteskundeetako aurre-kanpainan murgilduta gaudenez, hasi dira tableroan jartzen jokorako pieza guztiak: damak, zaldiak, alfilak, dorreak eta errege-erreginak. Garrantzirik eta oihartzun handien eragiten dutenak errege-erregin hautagaiak dira, batzuk alderdietako baseak aukeratuta eta, bestetzuk, alderdiko buruzagitzaren atzamarkeriak. Gaurkoan, baina, bere burua hautagai aukeratu duen egolatrarenak eman digu arreta. Hedabideetako portadak bereganatu ditu, irratsaioetako eta telebistako izar bilakatu da zenbait egunetan, eta hautagai honek hiru adierari aurpegia jarri dio, eta gu ezjakintasunetik atera gaitu: kamaleoia, poltrona eta. hirugarrena, manporreroa.

Koka dezagun egoera teatrala aurrekarietan. Alkate izaten jarraitzen duen politikariaren zikloa amaituta zegoelakoan, EHBilduko zuzendaritzakoek erabaki zuten beste hautagai bat izatea datozen hauteskundeetarako. Alkate jaunak, baina (ez da bera makala!) egoari hego tzarrak erantsi eta herriak alkate izaten jarrai dezala eskatu diotela zabaldu nahi izan zuen mesfidatien artean. Herriak eman diola aginte makila eta herriak kenduko diola, bidezkoa bada, buru gaineko koroa. Handik laburrera zurrumurruak ari ziren hedatzen su-hautsa legez herrian zehar: koalizioa utzi eta tokiko talde bat sortuta azalduko zela hauteskundeetara. Esan dezadan, bidenabar, ez dudala koaliziokide batzuen haserrea ulertzen alkateak hartutako erabakia dela eta. Zortzi urtean bi gobernu paralelo izan dira hiribilduan, eta ezkerreko eskuak egiten zuenari buruz ez zekien deus eskumakoak, eta alderantziz. Alderdi bakoitzak bere botere kuota gobernatzen zuen aldameneko kideari ezelako azalpenik emateke. Beraz, indignatuta barik, pozik egon beharko lukete koalizioko kideek, euren traiektorian aurrera egiteko zama larria kendu baitute gainetik. Kasu honetan, jaka aldaketa alkateak egin du, kamaleoi bilakatu da, eta berdin zein koloretako zakua jantzi, aldaketa horrek botere-aulkiari eta prime time-ri eutsiko badio. Estetika kontuari kasu eginda, gainera, triste samarra da beti jaka bera jantzita ibiltzea eta eskubide guztia du nahi duena eta nahi duenean jantzi-erantzi ibiltzeko. Politikan, baina, aldaketa hori larrutik ordaintzen da, edo ordaindu beharko litzateke, etika edo moralik gabekotzat jotzen delako horrelako hautu-mautuetan dabilena.

Guztiz sutan daudenak EAJ-ko militante historikoak dira, bestalde. Histeriko jarri dira, alderdiak hiribilduko baseen iritzia kontuan hartu barik erabaki duelako, duela gutxira arte, EAJ alderdiaren azotea izan den alkate hegalariarekin bat egitea eta beronekin batera koalizioan joatea datozen hauteskundeetara. Urrats arriskutsu hau ematea, era honetan baino ezin da ulertu: Euskal Herri mailan Bildu koalizioa pitzatu nahi izatea nazio mailan, EAJ alderdi hegemoniko izaten jarraitu nahi izateagatik. Baina kasu honetan badago nabardura txiki bat. Gaur egunera arte, alderdien baitan sortu dira tira-birak, zatiketak eta dramak, kanpoko eragileen parte hartze zuzena izan barik. Kasu honetan ulertu beharko da, Bildu koalizioa kanpotik torpedeatzeko saiakera bat izan dela, eragin erreadioaktiboa izan dezan Euskal Herri mailan. Egia da hiribilduko EAJ alderdiko sinesdunek aho bete hortz utzi dituela zuzendaritzak (Goikoek!!!) hartutako erabakiarekin. Nire ustez, hiribilduko EAJ alderdiak hanka sartze historikoa egin du, historian zehar inoiz ezagutu ez zaiona: identitatea galdu du, nortasuna, inoren interes partikular eta handiusteen menera jartzean. Eta militanteek ez dute hau ulertzen.

Hitza herriak izango du aurki, baina neure egingo ditut Perez Reverteren hitzak: hauteskundeek ez dute deusetarako balio, boto emailea analfabetoa (politikoa, esan nahiko du) izatekotan.