Hauteskundeak

Atalak: Politika

Mitin politiko batean izan nintzen atzo lehenengoz. EH Bildukoan. Eta ez dut uste beste batera inoiz joango naizenik. Zin dagit. Kamustuta, dezepzionatuta, hauts eta huts utzi ninduen entzundakoak. Mitinetara doan jendeak zer entzun gura duen ez dakit. Uste dut berdin diola. Esaten dena esaten dela, beti izango dira prest uju eta ija bat egiteko, irrintzi bat jaulkitzeko edota txalo zaparrada jotzeko. Esaten dena esaten dela. Berdin dio koherentziarik gabekoa, orokorra eta zehaztasunik gabekoa botatzen bada airera. Beti izango dira zaleak txaloka hasteko prest, belarrieta iritsi zaien mezua inoiz entzun gabekoa balitz bezala. Gu herriarekin gaude, aurrerakoiak eta horizontalak gara, esango dute, eta besteak, atzerakoiak eta bertikalak, Euskal Herrian Espainia aldeko politika ekonomikoarekin bat egiten duten australopitekus kasposoak. Mezu eta proposamen zehatzik ez, eta goraipatu eta gorazarre egingo zaie palestinarren borrokari eta euskal presoen egoera eramanezinari. Eta sardina latetan batutako txalo zaparrada galanta entzungo da jarraian. Gu solidarioak baikara, hurkoaren sufrimenari atxikimendua erakusteko beti prest.

Eta hau Udal eta Foru hauteskunde kanpaina batean esandakoak. Eta ni itxaroten, zain hizlariek noiz helduko dioten benetako mamiari, herriko benetako arazoei, aurkari politikoaren hautagaiak aginte makilari eustearren egindako jokutrien nondik norakoak azalduko dituenari. Gure herriak ez duela merezi konfiantzarik ematen ez duen agintari kamaleonikoa (adibide modura). Baina, batik, bat, proposamen zehatzak entzun nahi izan nituen, herritarroi benetan ardura digutenak, esaterako: “Gu, zuon diruaren kudeatzaile izango garenok, zuon zerbitzura gaudenok,  ezker transbertsalaren ikuspegitik, udalean benetan garrantzia duenari emango diogu lehentasuna: udalekoak diren industria lur eremuak erabiliko ditugu industria erakartzeko, lana herrira ekartzeko, eta aspaldidanik abian jarrita dugun asmoa, hots, instituto politeknikoa  lehenbailehen gauza dadin borrokatuko gara gorputzez eta arimaz, herriko gazteek aukera izan dezaten formakuntzan eta trebakuntzan. Gizarte zerbitzuak indartuko ditugu eta giza laguntza eta diru laguntzak biderkatzeko asmoa dugu. Herriko prekaritate laborala eta sozialaren alde egingo dugu, eta Espainiatik datozen lan eta politika inposaketak saihesten eta ez betetzen ahaleginduko gara. Gure ardura baita, euskal herritarrok garenez gero, muzin egiten saiatzea Espainiatik datozen inposaketa guztiei. Euskarak eta euskal kulturak behar duten lekua izango dute gure egunerokotasunean, gure ahoan, gure jardunean, eta biderkatu egingo ditugu arlo eta eremu horrek behar dituen laguntza oro. Euskara gure herrian bigarren mailako hizkuntza izan ez dadin“. Eta bertsolariak eta musikariak haien lana bukatutakoan, hauxe entzun gura izan nuen: “Gu ez gara zuen agintariak, zuek zarete gurea; gu zuen langileak baino ez gara. Hortaz, erdu mesedez, nahi duenak edo behar duenak, eta esan edo egin dezala nahi duen proposamena, zuen hitza guretzat sakratua baita, eta bete beharrekoa”. Honelakoak edo antzekoak entzun nahi izan nituen. Baina ezta hurrik eman ere!

Amaitzeko, proposamen bat pulpito honetatik politikari-gai guztiei. Haien asmoa botoak irabaztea bada, herritarren diruak kudeatzea eta kudeaketa horri kutsu ideologikoa erantsi nahi badiote, erabil dezatela estrategia hau: aurkako ideologia edo alderdi politikoaren zale-forofoen mitinetan parte har dezatela hizlariek, eduki programatiko zentzudunak limurtzaile izan daitezkeelako burmuin zalantzatien aurrean. Norberaren alderdi politikoaren mitinetan parte hartzeak ez baitu meriturik, txalo errazak oso merke daudelako hauteskunde garaian.