Hain gara ezdeusak!

Atalak: Sailkatu gabea

Hutsal, hutsaren hurrengo, ezer ere ez sentitu beharko ginateke pertsonok garaiotan, jaio berri adimendu gabea baso sarrian laga eta naturaren erdian babesik gabe, inguruan dagoenaren kontzientziarik gabe balego bezala.
Gizakia egozentrikoa da eta hasierako denboretatik munduaren epizentro ikusi du bere burua, naturako gainerako elementuak beronen menpe eta agindura egongo balira bezala. Gizakiak miloika eta miloika lagun erail ditu gerretan eta konkistetan eta milaka eta milaka lur eremu zanpatu, gizakien arteko hautaketa naturala bere eginda, indartsuarena, boteretsuarena izango balitz bezala. Eraikin-harresi faraonikoak jaso ditu beraren izena eta izana betikotzeko asmoz. Lur planetaren parte barik, beronen jabe dela uste du gizakiak. Harropuzkeriak, soberbiak, egozentrismoak, egoismoak, narzisismoak, banitateak gidatu dituzte gizakien urratsak. Naturako izakirik garrantzitsu bakarra dela sinestuta egon da gizakia gizaki denetik. Eta iritsi da pentsatzera unibertsoaren erdigune dela lur planeta, geozentrismoaren teoriaren arabera, eguzkia bera ere lur planetaren eta ondorioz gizkaiaren mende jarrita. Eta unibertsoaren egile eta sortzaile omen denareakin harreman zuzena duenaren harropuzkeria darabil, egolatriaren erpinera igonda.
Ezin dira ukatu, bestalde, beraren biziraupena ziurtatzeko historian zehar gizakiak egin dituen deskubrimenduak: sua, gurpila, papera, moldiztegia, penizilina, telefonoa, internet. Gizakiaren informazio genetikoaren bilduma lortu du genomak aztertutakoan. Espazioa konkistatzen hasteko asmoz dihardu hamarkadetan: ilargia, Martia, esne bidetik kanpoko exoplanetak deskubritu, unibertsoaren handitasuna gizakiarentzat huskeria bat izango balitz bezala.
Eta hara non nanobirus batek hankaz gora jarri duen mundua eta mundutarren biziraupena: ekonomia, politika, egozentrismoa eta egoismoa. Garaiotan espeziearen biziraupena dago jokoan. Denok gaude beldurrez, eta ezin asmaturik gabiltza zelakoa izan daitekeen etorkizuna. Garbi dagoena da txertoa aurkitu ezean, gure konfinamenduak luze joko duela. Ez dezala jendeak pentsa uda etorri eta lehen bezala hondartzara, kontzertu masiboetara, futbol zelaietara, Julietaren ugatza laztantzeko asmoz Veronara oporretan joaterik izango duen. Lur planeta ez da segurua jada berau ustiatu, zirtzildu, erraustu, mesprezatu eta herio bidean jarri dugunontzako.
Dinaosauroek miloika urte bizi izan ziren lur planetan. Meteorito zaparrada batek erail zituen izaki haiek guztiak. Egun, mikroskopio arrunt baten begitik ere ikusi ezin den nanobirusak kinka larrian jarri du giza espeziaren biziraupena.