Idazlearen gela txiki ilunean,

Atalak: Sailkatu gabea

itsaso zabalen aurreko hondartzetan,

ardien arteko otsoen begietan,

orrietan izkutatzen diren hitzetan,

lan gogorren atsedenetan,

pausoek sortarazten dituzten zauritean,

belarrean etzanik dauden ardien odolean,…

dabiltza sentipenak forma hartzen.

II

Basoetan dabiltza

mendietan dabiltza

nortzuk? sentipenak?

agian…

Ulertu ezin dutenen ezinean jaioak,

denboraren ezinegona.

Kolore biziko ile horiak

begirada handiak,

kanpoan aske sentitzearen argitasuna.

Eta otxoak ez du gorrotorik,

eta guztiaren artetik daudenak

guztiari kentzen diote azala

denborak bezala.

Otsoa ez,

pentsatzen duena izan nahi duena baino ez.

sentipenen bide irekiak,

dena emanez orainari,

eta isiltasuna dira

aldi berean.

III

Mendietan dabiltza

garai batean otsoak bezala,

eta ito arte jarraituak dira.

Eta izango dira,

eta izango dira egun lainotuak,

izango da euria,

azkar bizitzeko aukera hartuak

zuhaitzen artean errekak zainduz,

ezer babestea arriskua.

Heriotza azkarra,

hatsean beroa eta begietan beldurrik ez.

Zuri begira dago, itxaron ahal zaitu,

baina ez da bakarrik sentitzen.