M. Olugbala
Erreka ondotik egiten den paseo baten antza du. ume baten ilusioa basoko sastraken artean. Euriaren soinua hostoen artean. Isolaturik norbaitek zer edo zer idatzi eta izkutatzen du, ingurukoek moldatu ez dezaten. Idazle isolatu batek zer edo zer idazten du eta konpartitzea erabakitzen du, ingurukoek moldatu dezaten.
Azken bidalketak
Iruzkin berriak
Artxiboak
- 2019(e)ko otsaila
- 2018(e)ko abendua
- 2018(e)ko uztaila
- 2018(e)ko martxoa
- 2018(e)ko otsaila
- 2018(e)ko urtarrila
- 2017(e)ko abuztua
- 2017(e)ko uztaila
- 2017(e)ko ekaina
- 2016(e)ko abendua
- 2016(e)ko iraila
- 2016(e)ko abuztua
- 2016(e)ko uztaila
- 2015(e)ko abendua
- 2015(e)ko azaroa
- 2015(e)ko urria
- 2015(e)ko iraila
- 2015(e)ko abuztua
Idazlearen gela txiki ilunean,
Atalak: Sailkatu gabea
itsaso zabalen aurreko hondartzetan,
ardien arteko otsoen begietan,
orrietan izkutatzen diren hitzetan,
lan gogorren atsedenetan,
pausoek sortarazten dituzten zauritean,
belarrean etzanik dauden ardien odolean,…
dabiltza sentipenak forma hartzen.
II
Basoetan dabiltza
mendietan dabiltza
nortzuk? sentipenak?
agian…
Ulertu ezin dutenen ezinean jaioak,
denboraren ezinegona.
Kolore biziko ile horiak
begirada handiak,
kanpoan aske sentitzearen argitasuna.
Eta otxoak ez du gorrotorik,
eta guztiaren artetik daudenak
guztiari kentzen diote azala
denborak bezala.
Otsoa ez,
pentsatzen duena izan nahi duena baino ez.
sentipenen bide irekiak,
dena emanez orainari,
eta isiltasuna dira
aldi berean.
III
Mendietan dabiltza
garai batean otsoak bezala,
eta ito arte jarraituak dira.
Eta izango dira,
eta izango dira egun lainotuak,
izango da euria,
azkar bizitzeko aukera hartuak
zuhaitzen artean errekak zainduz,
ezer babestea arriskua.
Heriotza azkarra,
hatsean beroa eta begietan beldurrik ez.
Zuri begira dago, itxaron ahal zaitu,
baina ez da bakarrik sentitzen.