M. Olugbala
Erreka ondotik egiten den paseo baten antza du. ume baten ilusioa basoko sastraken artean. Euriaren soinua hostoen artean. Isolaturik norbaitek zer edo zer idatzi eta izkutatzen du, ingurukoek moldatu ez dezaten. Idazle isolatu batek zer edo zer idazten du eta konpartitzea erabakitzen du, ingurukoek moldatu dezaten.
Azken bidalketak
Iruzkin berriak
Artxiboak
- 2019(e)ko otsaila
- 2018(e)ko abendua
- 2018(e)ko uztaila
- 2018(e)ko martxoa
- 2018(e)ko otsaila
- 2018(e)ko urtarrila
- 2017(e)ko abuztua
- 2017(e)ko uztaila
- 2017(e)ko ekaina
- 2016(e)ko abendua
- 2016(e)ko iraila
- 2016(e)ko abuztua
- 2016(e)ko uztaila
- 2015(e)ko abendua
- 2015(e)ko azaroa
- 2015(e)ko urria
- 2015(e)ko iraila
- 2015(e)ko abuztua
WITTGENSTEIN AFORISMOAK. II.
Atalak: Sailkatu gabea
Ez ulertuek ere bai.
Erreakzioen azterketan dago gure jolasa eta etorkizuna.
Errepresentazio bat bada ere, zerbait gehiago ere bada. Zerbait gehiago esaten du, baina ez da hizkuntza bat.
Ez gara zertan etxera joan.
Nik zuhaitzak landatzeko aprobetxatuko nuke espazioa. Zaila izango zen zuhaitzen artean partidu bat jolastea, baina zuhaitzik gabeko zelai horrek ez nau erakartzen.
Niretzat gune oso mugatua da, espezializatuegia. Etxegabeak azken aldian inguruan dabiltza gunea erabilgarri egin nahian. Ez diete uzten. Jabeak erabakitzen du ez erabiltzea erabili daitekeena.
Erabiltzaileek erabakitzen dute beraien ideiak albo batera uztea.
Eta Mikel zubitik botatzen bada zu ere atzetik zoaz?
Beste zerbait ulertzen bada, hobeagoa izan dadila.
Momentu honetan bi bizitza eduki beharrean gaude.