Ez manipulatzaileak, ezta koitaduak ere

Atalak: feminismoa

Duela hilabete, hotzikara eragiten duen berria heldu zitzaigun Kanariar Uharteetatik: urtebete eta zazpi urteko Anna eta Olivia alabak hil zituen Tomás Gimenok. Apirilean haurrak bahitu zituenetik beren berri jakin gabe egon ostean, ekainaren 10ean itsasoko uretan ahizpa nagusiaren gorpua aurkitzeak eszenatokirik beltzenera zeraman kasua. Hipotesi nagusia da aitak txikiena ere hil izana.

Hilketok harrabotsa sortu zuten jendartean, tamainako doilorkeriaren aurrean gaitzespen olatua eraginez. Itsaso harro bilakatutako iritzi publikoan, baina, korronteek irentsi egin zuten indarkeria matxista pairatzen duten amen eta haurren errealitatearen gaineko perspektiba zabaltzeko –eta berau problematizatzen eta salatzen jarraitzeko– parada luzatzen zuen albistea: Oliviaren hilotza aurkitu eta biharamunean, Juana Rivas andaluziarra bere kabuz aurkeztu zen espetxean; 3 eta 11 urteko bere semeak tratu txarrak eman dizkien aita eta bikote-ohiarengandik babestu asmoz hasitako periploak eraman zuen bertaraino.

Horratx problematika beraren txanponaren bi aldeak: aitak hildako haurrak eta seme-alabak arrisku horretatik libratzeko borrokan diharduten emakumeak. Behin harremana moztutakoan, emakumeari min egiten jarraitzeko azken heldulekua haurrak baitira tratu txarrak ematen dituen gizonaren begietara. Beatriz Zinnermanek harremana moztu zuenean sortu zitzaion Gimenori berau kaltetzeko nahia, alabak hiltzera eramango zuena; Francisco Acurik bereganako zuen indarkeriazko jarreragatik jarri zuen distantzia gizonaren eta bera zein bere semeen artean Rivasek, eta orduan ekin zion beste aldeak epaitegietan semeen zaintza exijitzeari; eta hor dugu Irune Costumero bizkaitarraren kasua ere, zeinak hiru urte daramatzan zortzi urte dituen alaba tratu txarrak ematen dizkion aitarengandik babesteko borrokan, existitzen ez den Gurasoen Alienazio Sindromea leporatuta Bizkaiko Foru Aldundiak haurraren tutoretza kendu baitzion –tratu txarrengatik salatutako gizonari emateko–.

Feminicidio.net-ek bildutako informazioaren arabera, 2013 eta 2018ko martxoa artean, Espainiako Estatuan jazotako feminizidioen biktimen artetik, 40 adin txikikoak ziren eta horietako hamar bisita erregimenaren edota zaintza partekatuaren bidez aitaren eskuetara igarotzean hil zituzten. Ama den hainbatek badu beldurrez, arduratuta eta asaldaturik egoteko motiborik, aurreiritzi matxistetan oinarrituz –besteak beste, emakumeak manipulatzaileak garela eta gizonari dena kendu nahi diogula– justizia patriarkalak seme-alabak besoetatik erausten dizkienean berauen osotasunarentzat arrisku diren gizonen eskuetan uzteko. Tenerifeko hilketen gisako kasuak irmoki gaitzesten ditugun era berean, Costumeroren eta Rivasen egoeran dauden hamaika emakumeei babesa helarazi eta horien borrokara lerratzea legokiguke. Indarkeria bikarioaren aurrean haurren amak manipulatzaile edo koitadu izatera kondenatzen dituen logikarekin hausteak bai baitauka bere urgentzia.