“Laguna ta ardua, zarrak” … eta beste erlazio anti-natural batzuk

Atalak: Iritzia

Izugarrizko aldea dago lagun on baten eta bestelako erlazio-moten artean.

Badut lagun on bat, oso ixila. Pertsona batzuei ixiltasuna deserosoa egiten zaie, baino niri ez.

Lagun honek, beti esaten du, ahoa ireki eta honako hau pentsatu ohi duela: “esatera noana, entzuten dagoenarentzat, ekarpen interesgarria ote da?”. Eta hala ez bada, ostera itxi egiten duela ahoa.

Amelie

Lehenengo aldiz, Coen anaien “The Big Lebowski” filma ikusi nuenean, berarekin pentsatzen egon nintzen pelikula osoan. Baina iritziak oso subjetiboak dira: berari ez zitzaion pelikula horrenbeste gustatu.

Nire lagunak, ez du epaitzen. Edo nik ezagutzen ditudan pertsonetatik gutxien epaitzen duena bera dela esango nuke.

Berak gomendatutako liburuak irakurri ditudanean, flipatu egin dut. Eta askoz gehiago, ordu txikitan liburuari buruz hitzegin izan dugunean.

Kontzertuetan, atzera begiratzen dudanean, begiradan segundu batean harrapatzen diot, ze mundutaraino lebitatzen dabilen.

Zinera joatean ere, badakigu pelikula osoan ez dela EZER komentatu behar. Nire lagunak ez du sinopsia ere irakurtzen. Nik bai. Baino ez diot ezer kontatzen. Pelikula amaitzean, ixilik ateratzen gara eta ordulaurden inguruko ixiltasuna mantentzen dugu. Filma jalkitzen uzten dugu, eta ondoren komentatzen dugu.

Gomendatutako azken pelikula “The Trial” Orson Welles-ena, Kafkaren nobelan oinarritutakoa. Auskalo ze esango didan hirugarren zerbezarekin pelikula honi buruz!

Entzun gehiago ondokoei eta gutxiago gainontzeko instituzio, buruzagi, gobernu, saltzaile, erlijio…

Beste erlazio hauek anti-naturalak dira: epaitu egiten zaituzte.

Ez dit  lagun honek inoiz esan, noiz eta nola abortatzerik dudan. Ezta nolako ama izan behar dudan ere.

Ez dit  lagun honek inoiz esan, hipoteka batean sartu behar dudala.

Ez dit  lagun honek inoiz esan, emakume polita egoteko, soinketa egitea komeni zaidanik.

Ez dit lagun honek esan, arrakastatsua nola izan behar dudan.

Ez dit  lagun honek inoiz esan,  “zoriontsua” izateko bide standard bakarra jarraitu behar nuenik.