Nik ez dut bigarren talderik

Ez da nire asmoa 22 urteko gazte baten ametsa zapuztea, denok izan baitugu noizbait burua ilusioz, espektatibaz eta proiektuz beteta. Gero pasatzen dira urteak eta, Hertzainak taldeak kantatzen zuen bezala, behin dena nahi zenuen hori, zure buruarekin konformatzen hasten zara –auskalo Odriozolaren kasua hori izango ote den, agian hegala libre aurkituko du Florentinoren taldean–. Baina mesedez, ez esan Real Madrilen jokatzea dela edozein futbolariren ametsa. Onenetako batzuk –Maradona, Cruyff, nik zer dakit, Lopez Ufarte– merengea dastatu gabekoak dira eta ez dute haren faltarik sumatu ostikolarien olinpoan sartzeko.

Oraindik orain, erretiroa hartzean esan du Odriozolaren aldean beste estilo bat erakutsi duen Xabi Prietok: “Nire ametsa ez zen futbolaria izatea, Realean jokatzea zen”. Beste garai bateko adierazpena dirudi, kluba sozietate anonimo bihurtu aurrekoa –gaur egun kosta egiten zait inori fideltasun erabatekorik eskatzea berea ez den enpresarekin–.
Fitxaketak erakusten duen klima da larriena ordea: tratuan Madrili ateratako sosak azpimarratzen aritu da Gipuzkoako buletin ia-ofiziala –erabili den erretorika konpara daiteke parlamentari baskongadoek gastatzen dutenarekin, tarteka Moncloari ateratzen omen dizkioten bentajak saltzen hasten direnean–. Chamartingoen gauzak egiteko modua txalotu du Aperribayk, norbait Zubietatik Lezamara aldatzen denean zorrozten duen miztoa gordeta.
Gipuzkoarren Barçazaletasuna apaldu nahian “nik ez dut bigarren talderik” kanpaina bultzatu zuen Realeko zuzendaritza honek. Real Madrilekin antzeko zerbait egiten duenean sinetsiko diot Debako arma-saltzaileari.