Gozoa

Atalak: musika kritika

Fitxa: Musika Hamabostaldia. “Romeo eta Julieta”. Musika: Hector Berlioz. Miarritzeko Malandain Balleta. Zuzendaria: Thierry Malandain. Lekua: Donostiako Victoria Eugenia Antzokia. Data: abuztuaren 1a.

“Romeo eta Julieta” drama, amodioaren irudikapen famatuena da, dudarik gabe. Nork ez ditu ezagutzen Capuletti eta Montecchi-en arteko gatazkak eta familia hauetako kide Romeo eta Julietaren ezinezko maitasunaren istorioa? Mila bertsio egin dira Shakespeare-ren maisu-lan honenak, baina guztien artean sakonenak, nire ustez, balletak izan dira. Miresgarria da Prokofievek dantzarako egindako musika, batez ere alde epikoa azpimarratzen duena. Gutxiago entzuten da, ordea, Hector Berlioz-en lana, mistikoagoa, bi protagonisten arteko maitasunean zentratzen dena, kutsu espirituala nabarmenduz. Hauxe izan zen Musika Hamabostaldiak ekarri zigun bertsioa aurtengo edizioa irekitzeko.

Gozotasuna, espiritualtasuna, baina aldi berean indarra eta kemena izan ziren Miarritzeko Malandain Balletak egindako saioak utzitako inpresioak. Soiltasuna eta dotorezia izan ziren ikuskizunaren ezaugarriak: Jantzigintza sinple baina oso erakargarriak (Jorge Gallardo eta Véronique Murat-en arteko lana), argiztapen sinple baina ondo pentsatuak, eta “mise en scène” minimalista, argitsu eta garbiak progatonismo osoa eman zioten obraren mamiari: sentimenduari hain zuzen ere.

Azken momentuko aldaketak egon ziren. Daniel Vizcayo-k Romeo-ren rola egin beharrean, Tibaldorena egin zuen, primeran. Giuseppe Chiavaro-k Romeo konbentzigarria egin zuen, oso elegantea. Silvia Magalhaesek Julieta adierazkorra egin zuen. Azpimarratzekoa izan zen, oso, Frederik Deberdt-en lana, Frère Laurent-en paperean, teknika izugarria frogatu baitzuen.

Numero guztiak, doiak eta sentsibleak. Benetan polita.