Fintasuna versus irmotasuna

Atalak: musika kritika

Fitxa: Kontzertu Handien XI. zikloa. Munich-eko Ganbera Orkestra. Zuzendaria: Alexander Liebreich. Bakarlaria: Alexei Volodin (pianoa). Egitaraua: Mendelssohn eta Beethoven-en obrak. Lekua: Gasteizko Principal Antzokia. Data: martxoaren 5a.

Gasteizko Kontzertu Handien XI. zikloa aurrera doa. Joan den larunbatean disfrutatu genuen hirugarren saioa, aurrekoak baino interesgarriagoa, esan behar da. Munich-eko Ganbera Orkestra munduko onenetako bat da, eta agerian gerazu zen aipatutako kontzertuan. 1950. urtean sortutako taldeak ibilbide aparta eta arratastatsua du, grabazio asko, goreneko kalitatezkoak. Nortasun handiko soinua du (nahiz eta, mila aldiz esan dudan bezala, Principal-eko akustika munduko txarrena den), soka fin eta gardena, metal dotoreak eta, Alexander Liebreich-en batutapean, bertsio biziak egiten ditu.

Hori guztia eskaini zuten lehenengo obratik, Mendelssohn-en ‘Hebridak’ oberturan. Obra honetan konpositoreak irudikatu nahi izan zuen irla horietatik egindago bidaiaren inpresioa, itsasoa, olatuak, natura… Eta ezin hobeki marrazu zuten Munich-ekoek paisaia. Cantabile ederrak lortu zituzten eta, esan bezala, soinu kalitatea izan zen nabarmenena.

Kalitatea baztertu gabe, baina delikadezia alde batera utziz aritu zen Alexei Volodin piano jolea hurrengo obran, Beethoven-en ‘Piano eta orkestrarako 2. kontzertua, si bemol maiorrean’. Volodin errusiarra teknika sobietarraren oinordeko paregabea da. Indarra eta pisua nota bakoitzean jarriz, pianoa taxuz tratatzen du Volodin-ek. Eta hori asko gustatzen zait. Beethoven alai eta indartsua egin zuen, kementsua. Halere, sorpresa eman zuen obraren bigarren zatian, Adagio, non estiloz kanpoko fraseaketa erromantikoegiak nolabait izorratu egin zuen mugimenduaren esanahia. Hirugarren mugimenduan Rondo Molto Allegro-n, berriz, pultsua errekuperatu eta interpretazio bikaina burutu zuen. Bis bat oparitu zuen, Chopin-en mazurka bizi-bizia.

Mendelssohn-en ‘3. Sinfonia eskoziarra’ obrak bete zuen saioaren bigarren zatia. Lan honetan, ‘Hebridak’ oberturan bezala, konpositoreak marraztu egiten du Eskoziaren paisaia lanbrotsua. Liebreich-ek lortzen du giro misteriotsu hori bere bertsio gardenaren bidez. Bikaina. Primerakoa izan zen emandako propina ere: Rossiniren ‘L’italiana in Algeri’ obertura, distiratsua eta dinamikoa.