Aparteko dotorezia

Atalak: musika kritika

Fitxa: OLBE-k antolatutako Rossini-ren ‘Semiramide’ opera. Bilbao Orkestra Sinfonikoa. Zuzendaria: Alessandro Vitiello. Bilboko Operaren Abesbatza. Zuzendaria: Boris Dujin. Bakarlariak: Daniela Barcellona, Simón Orfila, José Luis Sola, Richard Wiegold, Itziar de Unda, Josep Fadó eta David Sánchez. Eszena zuzendaria Luca Ronconi. Eszenografia. Tiziano Santi. Lekua: Euskalduna Jauregia. Data: otsailaren 16a.

Beti esaten da opera ikuskizun konpletoena dela, denetatik disfrutatzeko daukalako: kantua, musika orkestrala, antzerkia… Horrez gain, behar diren faktoreek topo egiten badute, koktel horretatik magia berezi bat sortzen da, beste espektakuluetan aurkitzen ez dena. Eta magia edo sorginkeri hori gure aurrean izan genuen OLBE-k antolatutako ‘Semiramide’ operan. Ez dakit abeslari onenak izan genituen ala ez, ez dakit Alessandro Vitiello zuzendariak onena atera zuen Bilbao Orkestra Sinfonikotik, baina emaitza zinez interesagarri eta liluragarria suertatu zen.

‘Semiramide’ Rossini-ren azken opera serioa da. Tragedia greko bat dirudi, eta izpiritu hori hartu zuen Tiziano Santi eszenografoak mise en scène hieratiko eta nolabait jelatua eskaintzeko. Semiramide pertsonaia jainkosa bat bezala agertzen da, boteretsua, baina aldi berean, makala eta errukarria. Arsace-k, ordea, arima indartsua eta guztiz zintzoa du.

Lan erakarkarri honetan, interpretazio ederrak izan genituen. Onena, dudarik gabe, Daniela Barcellona-rena. Arsace rola menderatzen du erabat. Oso sartuta ikusi genuen pertsonaian, eta maisutasun bokala adierazi zuen uneoro. Benetako plazerra izan zen bere aria bakoitza.’Eccome alfine in Babilonia’ aria, adibidez, gutizi bat izan zen. Errekurtso ugari ditu Barcellona-k, eta delikadeziaz erabiltzen ditu, zakarkeririk gabe. Deabruzko koloraturak aisetasun osoz atera zitzaizkion, teknika aparta erakutsiz.

Bestalde, Simón Orfila baxuak Assur zoragarria egin zuen. Oso ondo marraztu zuen traidorearen rola, eta bokalki taxuz eta teknika oparoz egin zuen bere papera.

Silvia Dalla Benetta sopranoa ongi aritu zen protagonistaren rolean. Semiramide sinesgarri eta, batez ere, interpretazioaren alorrean, bikaina egin zuen. Baina zorte txarra izan zuen Daniela Barcellona ondoan izatearekin, honek itzaldu baitzuen Dalla Benetta-ren lana.

Itziar de Unda-k bere aldetik, ahots ederra luzitu zuen Azema-ren rolean, eta beste bakarlariak, José Luis Sola, Richard Wiegold, Josep Fadó eta David Sánchez doitasunez aritu ziren.

Bilboko Operaren Abesbatza, beti bezala, fin-fina. Agian Bilbao Orkestra Sinfonikoari adore pittin bat falta zitzaion, batez ere oberturan, baina orokorrean, eraginkortasunez bete zuten bere lana.