Frenesi erromantikoa

Atalak: musika kritika

Fitxa: Musika Hamabostaldia. Espainiako Orkestra Nazionala. Zuzendaria: David Afkham. Bakarlaria: Leonidas Kavakos (biolina). Egitaraua: Txaikovsky eta Schumann-en  lanak. Lekua: Kursaal Auditorioa. Data: abuztuaren 25a.

Musika Hamabostaldiaren azken zatian, eta beti bisitatzen gaituzten orkestra handien fasean, oraingo honetan Espainiako Orkestra Nazionala entzuteko plazera izan genuen, David Afkham musikari alemaniarraren zuzendaritzapean, zeinak duela bi urte hartu baitzuen taldearen zuzendaritza titularra. Beti izan da orkestra sendoa eta ondo taxutua, baina bere une onak eta ahulenak izan ditu. Halere, egia esan, badirudi  Afkham zuzendari gaztearen eraginak soinu oparoagoa eta xehetasunen arreta handiagoa eman diola formazioari, dudarik gabe.

Munduko programarik gustagarriena ekarri ziguten. Txaikovsky-ren ‘Biolin eta Orkestrarako Kontzertua, re maiorrean, op. 35’, beharbada, errepertorio biolinistikoaren kontzerturik interpretatuena eta ezagunena izango da. Hamaika aldiz entzun dugun bonboia da, eta horrexegatik oso zorrotzak gara interpretatzen den bakoitzean.

Bakarlari bezala Leonidas Kavakos greziarra izan genuen, biolinista sendo eta ospetsua, orkestra zuzendari bezala ere nabarmentzen ari dena. Partitura menderatu zuen, eta teknika oneko exekuzioa eskaini zuen, nahiz eta nota desafinaturen batek atentzioa eman zidan. Baina, oro har, diskurtso musikala indartsua eta adierazkorra izan zen. Hala ere, bakarlari honengandik zerbait gehiago espero nuen, hainbeste aldiz interpretatu den obra hau pertsonalagoa egingo zuen ‘plus’ bat. Baina ‘plus’ hori, distira berezi hori ez zen gertatu. Bertsio ona izan zen, ondo egina, ezer berezirik gabe. Orkestra adi eta orekatuta egon zen, baina bakarlariarekin izandako decalage batzuk ezin izan ziren saihestu. Kavakos-ek, bis bezala, Bach-en 3. Partitaren Loure oparitu zigun, ondo interpretatua.

Programa osatzeko, Schumann-en ‘1. Sinfonia, si bemol maiorrean, op.38’ jo zuten. David Afkhamek tinta erromantikoak kargatu zituen oso bertsio asaldatua, guztiz pasionala eta ñabardura dinamikoetan aberatsa egiteko.

Kontzertua bukatzeko, orkestrak Guridi-ren ‘Hamar euskal doinu’  obratik pasarte bat interpretatu zuen,  Amorosa hain zuzen ere, ikusleak hunkituz.