Agur Rotterdamgo Orkestrari

Atalak: musika kritika

Fitxa: Musika Hamabostaldia. Rotterdamgo Orkestra Filarmonikoa. Zuzendaria: Lahav Shani. Bakarlariak: Chen Reiss (sopranoa), Carmen Artaza (mezzoa), Matthew Newlin (tenorea), José Antonio López (baritonoa). Egitaraua: Beethovenen 9. Sinfonia, re minorrekoa, op. 125 ‘Korala’. Lekua: Kursaal Auditorioa. Data: abuztuaren 4a.

Musika Hamabostaldiaren bigarren egun honetan, Rotterdameko Filarmonikak entzuleen gozamena egiten jarraitu zuen.

Lehenengo kontzertuan sinfoniarik ederrenetako bat entzuteko aukera izan bagenuen, Txaikovskyren ‘Patetikoa’ hain zuzen ere, aldi honetan, egitaraua sinfonia monumentalenetako bati eskaini zitzaion, Beethovenen 9. Sinfoniari. Nork ez du ezagutzen?

9. Sinfonia musikaren eta, oro har, artearen obra garrantzitsu eta ezagunenetako bat da. Bere azken mugimendua bere garaian harrigarria izan zen, ezohikoa den amaiera korala delako, askatasunaren sinbolo bihurtu dena. 1985etik Europar Batasunaren ereserkia da, Herbert von Karajan zuzendari alemaniar ospetsuak moldatutako bertsio batean. 2001ean, sinfoniaren jatorrizko partitura UNESCOren Munduko Memoriaren Erregistroan inskribatu zen, eta bertan, beste monumentu bikain batzuekin batera, gizateriaren herentzia espiritualaren parte da.

Ez da edozein obra, eta, horregatik, interpretazio bikaina eskatzen du.

Rotterdameko Orkestrak, aurreko egunean bezala, edozein obrari berniz izugarri argitsua ematen dion oldar eta kolore distiratsu hori luzitu zuen.

Aitortu beharra dago, hala ere, lehen mugimenduan, Allegro ma non troppo izenekoan, nolabaiteko nahasmenduzko uneren bat izan zela, non ez baitzen argi ulertzen fraseaketaren erabilera. Baina, gainerakoan, Lahav Shaniren zuzendaritza bikaina izan zen.
Donostiako Orfeoiari dagokionez, interpretazioa bikaina izan zen, oso landuta duen obra da. Hala ere, batzuetan sotiltasun apur bat falta izan zen, bolumena neurrigabea izan baitzen. Egia da laugarren mugimenduak, Alaitasunaren Himno ospetsuak, alaitasun pozgarria islatzen duela, baina horrek ez du interpretazio ohiukaririk ekarri behar.

Lau ahots bakarlariak bere puntuan egon ziren, batez ere José Antonio López baritonoa, bere ahotsaren biribiltasunagatik nabarmendu zena.