Agnostiko baten lan erlijiosoa

Atalak: musika kritika

Fitxa: Euskadiko Orkestra Sinfonikoa. Zuzendaria: Josep Caballé Domenech. Andra Mari Abesbatza. Zuzendaria: José Manuel Tife. Bakarlariak: Vanessa Goikoetxea (sopranoa), eta José Antonio López (baritonoa). Egitaraua: Brahms-en “Requiem germaniarra”. Lekua: Gasteizko Principal Antzokia. Data: azaroaren 5a.

Beti bitxia kontsideratu izan da, Brahms-en biografoen ustez, hain pertsona agnostiko edo ia ateoak Requiem bat egiteko ideia izatea. Eta kuriosoa da, bai, baina, alde batetik requiem berezia da, bereziki kristauak diren sinboloak bazterturik baitaude testuetan, eta, bestetik, lan ezin ederragoa da, Brahms-en obra guztiekin gertatzen den bezala, akatsgabeko arkitektura duena, sakona eta sendoa. Aldi honetan, Euskadiko Orkestra Sinfonikoak eta Andra Mari Abesbatzak eskainitako bertsioa, balekoa izan zen, berriz ere nolabait izorratua Principal Antzokiaren deabruzko akustika dela medio. Batzuetan jasanezina egiten da. Gasteizen auditorio bat behar da, urgentea da, mesedez.

Akustika alde batera utzita, Andra Mari Abesbatza ez zen oso fin ibili, batez ere lanaren “Seling sind die da Leid tragen” lehenengo zatian. Sendotasunik gabe sumatu genuen taldea, ez oso enpastaturik.  Bestelako indarra hartu zuten baritonoarekin batera egin zuten hirugarren atalean. “Herr, lehre doch mich” zentzu gehiagorekin interpretatu zuten. José Antonio López baritonoak, bestalde, dikzio ederra erakutsi zuen, segurtasuna eta dotorezia fraseatzerakoan. Bakarlari gisa Vanessa Goikoetxea soprano bizkaitarra aritu zen. Tinbre berezia du Goikoetxearen ahotsak, agian sudurreko ukitu batekin… Ez aproposegia obra honentzat, baina, tira, polita eta ondo enpastatua abesbatzarekin. Orkestra, Caballé Domenech-en batutapean, txukun.