(Des)Humanizazioa

Atalak: Bizitza, Deshumanizazioa, Poesia

Egunero hor zaude,

leihoaren beste aldean,

eta egunero zugana hurbiltzeko

tentazioa dut nire barnean.

Irakurtzen,

eguzkia hartzen,

margotzen

edota argazkiak ateratzen ikusten zaitut,

egunero.

Zure izena galdetzeko

irriketan nago,

zure bidea ezagutzeko

ernai.

Baina nahigabean,

gizarte isolatu honetan bizi garela

ohartzen naiz,

eta bat-batean,

nire bulkada guztiak,

errealitatera bueltatzeko agintzen didate.

Honela sakoneko sentimenduak gordez,

honela beste behin ere humanitatea isolatuz.

Badakit garaiak aldatu direla,

gaur egun nahiago dugula,

kodifikatutako hitzen bitartez komunikatzea,

materializatatuko elkarrizketen bidez ezagutzea.

Baina tira, deituidazue atzerakoia,

edo apika, nostalgikoa,

nik nahiago ditut elkarrekintzak,

gure artean sortzen diren aditzak, alegia.