Gutun bat idatzi nahiko nizuke Urtaran

Atalak: Deshumanizazioa, Errekaleor Bizirik, Poesia

Jakin badakit,

politika neoliberalen txotxongilo

besterik ez zarela,

putre gaizto horien,

erantzule.

Baina zuk aginduak eman ahala

ekintzak gauzatzen dira,

eta zuk bata edo bestea aipatu bezain laster,

zure mirabe famatuek

berbak gorpuztu egiten dituzte.

Askotan ikusi zaitugu,

kultura goraipatzen,

aniztasuna hizpide

diskurtsoak eraikitzen.

Duela pare bat egun esate baterako,

Gasteizeko kaleetan barrera

zinema laudatzen.

Hori bai, komertziala,

asko pentsatu behar ez den horretakoa.

Azken batean,

buruari zenbait buelta eman ezkero,

hipokresia azaleratzen da,

zure mintzaldi famatuetan.

Hipokresia bai,

Ez al da Errekaleor aniztasunaren isla?

Ez al da Errekaleor artearen erdigune?

Ez al da Errekaleor kulturaren erakusle?

Imajinatzen dut,

edo behintzat imajinatu nahiko nukeen,

auzo aske honetan,

zinema ez ezik inprenta ere zegoela,

zenekiela.

Auzo aske honetan,

liburutegia ez ezik okindegia ere zegoela,

zenekiela.

Auzo aske honetan,

mota guztietako tailerrak ez ezik ikastaroak ere,

antolatzen direla,

zenekiela.

Zure aburuz, gogora ekarri ditudanak

kulturaren igorle ez badira,

termino honen esanahi desberdinak

ezagutzen ditugu,

edo agian,

ezagutu nahi ditugu.

Izan ere, testuinguruaren ebaluazioa egin ezkero,

nahiek zein pertzepzioek,

puntu garrantzitsua eskuratzen dute.

Ez da berdina,

zuk nahiko zenukeen okupa zarpailtsuak izatea,

edota edade anitzeko kide jazarleak.

Ez da berdina,

morala izatea edo diruz patrikak betetzea.

Errekaleor bota nahi izatekotan,

aurrean izango gaituzu,

Eta botatzera, iristekotan,

auzo aske gehiago eraikiko ditugu.

Gure idealak ezin baitira

porra baten bitartez moldatu,

gure idealak ezin baitira

hormigoizko kutxa baten bitartez lurperatu.