Guztiz biribila

Atalak: musika kritika

Fitxa: Opus Liricak antolatutako Bizet-en ‘Carmen’ opera. Opus Lirica Orkestra. Zuzendaria: Andrea Albertin. Easo Abesbatzaren Eskolania. Bakarlariak: Maria Jose Montiel (mezzoa), Eduardo Sandoval (tenorea), Enrico Martucci (baritonoa), Ainhoa Garmendia (sopranoa). Lekua: Kursaal Auditorioa. Data: otsailaren 10a.

Badabil ‘Opus Lirica’ elkartea azkeneko urteotan opera ziklo bat Donostian egin nahian, eta pixkanaka-pixkanaka lortzen ari da helburua. Otsail honetan aurkeztutako ‘Carmen’ fintasunez egindako lanaren adibide garbia da. Askotan baliabide gehiagorekin egindako ikuskizunak ez dira iristen Kursaal Auditorioan ikusi eta entzundako opera honen kalitatera. Mise en scène zaindu eta soila, dotore eta adierazkorra, eta interprete bikainak, batez ere emakumezkoak. Horrekin guztiarekin ikuskizun zoragarria suertatu zen.

Eszenaratzearekin hasteko, Estanis Aboalek elementu gutxi batzuekin efektu eraginkorrak lortu zituen. Zezen-plaza bat, taberna bat edo herriko plaza bat irudikatzeko, aldamio batzuk nahikoa izan ziren publikoa girotzeko. Alde batetik edo bestetik buelta emanda, konponbide soil, dotore eta modan dagoen minimalismoaren adibidea izan ziren.

Bestalde, Ekaiz Unai González eszena zuzendariak jakin zuen abeslariak eszenatokian mugitzen, aise eta modu adierazkorrez.

Baina aitortu behar dugu saioaren onena emakume protagonisten aktuazioak izan zirela. Maria Jose Montiel mezzoak Carmen ahaztezina egin zuen. Abeslari honek duen fisiko arrazako eta erakargarriak lagundu egin zuen, noski, eta horren guztiaren gainetik ahos biribil, sakon eta landua du. Carmen sexy eta askea egin zuen. Brava. Halere, ezin izango nuke esan zein izan zen gaueko protagonista, Montiel ala Ainhoa Garmendia sopranoa, honek Micaela distiratsua egin baitzuen. ‘Je dis que rien ne m’épouvante’ aria zirraragarria egin zuen. Ileak tente jartzeko modukoa. Ahots malgua eta belusezkoa erakutsi zuen. Bikaina.

Eduardo Sandoval tenorea, Don José rolean, ongi aritu zen, gatzik gabe, pertsonaiak duen indarra lortu gabe, baina tira, poliki. Enrico Martucci baritonoak, berriz, Escamillo sinesgarria egin zuen.

Opus Lirica Orkestrak ondo bete zuen bere papera, doitasunez, Easo Abesbatzaren Eskolaniak bezala. Denak puntu-puntuan.