Denboraldiaren hasiera liluragarria

Atalak: musika kritika

Fitxa: OLBE-k antolatutako Gaetano Donizetti-ren ‘Lucia di Lammermoor’. Euskadiko Orkestra Sinfonikoa. Zuzendaria: Riccardo Frizza. Bilboko Operaren Abesbatza. Bakarlariak: Jessica Pratt (sopranoa), Ismael Jordi (tenorea), Juan Jesús Rodríguez (baritonoa), Marko Mimica (baxua), Juan José de León (tenorea), Eszena Zuzendaria: Lorenzo Mariani, Eszenografia: Maurizio Baló. Data: urriaren 19a. Lekua: Euskalduna Jauregia.

Operazaleok pozez itxaroten dugu OLBE-ren denboraldiaren hasiera. Eta aurten poza bikoitza izan dugu. Alde batetik, titulu eder-ederra, publikoaren kuttuna izan dugulako, eta, bestetik, interpretazio mundialak disfrutatu ditugulako. Behin baino gehiagotan entzun dugu Bilbon Jessica Pratt sopranoa, eta beti aktuazio arrakastatsuak eskaini ditu. Baina aldi honetan sopranoa eta pertsonaia (Lucia di Lammermoor) urtu egin dira interpretazio guztiz sinesgarria, erabat adierazkorra eta teknikoki perfektua emateko. Ahots garbi eta boteretsua luzitu zuen uneoro, agudo errazak eta biribilak eta ‘charme’ berezi bat taula gainean.

Halere, eta Jessica Pratt-en merezimenduak azpimarratuz, nik uste dut saioaren sorpresa eta harribitxia Ismael Jordi tenore jereztarra izan zela. Perfektua erregistro guztietan, oso sartuta bere rolean, une ameslariak oparitu zituen  joan den larunbatean. Edgardo zoragarria egin zuen, ahots koloretsua azalduz, ñabardura guztiak ondo azpimarratuta. Bere ‘Fra poco a me ricovero’, III. ekitaldikoa,  emozio hutsa izan zen; eta Jessica Pratt-ekin  ‘Verranno a te sull’aure’ izeneko duoa, I. ekitaldian, benetan oso gozagarria suertatu zen.

Bestalde, Marko Mimica baxuak ahots distiratsu eta boteretsua erakutsi zuen, Raimondo Vidavent pertsonaia ederki marraztuz.

Interpretazio hauez gain, detaile bereziak izan zituen produkzio honek. Adibidez, oso gutxitan erabiltzen den kristalezko harmonika entzuteko aukera izan genuen. Printzipioz Donizetti-k instrumentu hau erabiltzeko agindu zuen bere partitura, ‘Il dolce suono… Spargi d’amaro piano’ arian (eromenaren aria), baina praktikan ia kasu guztietan txirulak erabiltzen dira efektu hau lortzeko. Halere, harmonika honek duen kolore eta ‘zeruko giroa’ ezin da beste soinu tresna batekin lortu. Zinez xarmangarria.

Euskadiko Orkestra Sinfonikoa, Riccardo Frizza-ren batutapean, eraginkortasuanez aritu zen, Bilboko Operaren Abesbatza bezala. Lorenzo Mariani-ren eszena zuzendaritza oso egokia izan zen, eta Maurizio Baló-ren eszenografia, ilun eta goibela, perfektuki giruto zuen tragedia eder hau.