Klasikoa klaseduna

Atalak: musika kritika

Fitxa: Musika Hamabostaldia. Puccini-ren “La Bohème”. Euskadiko Orkestra Sinfonikoa. Zuzendaria: José Ramón Encinar. Andra Mari Abesbatza. Zuzendaria: José Manuel Tife. Easo Eskolania. Zuzendaria: Gorka Miranda. Bakarlariak: Giordano Lucà (Rodolfo), Gal James (Mimi). Eszena-Zuzendaria: Davide Livermore. Lekua: Kursaal Auditorioa. Data: abuztuaren 17a.

Errespetu handiz eta gustura disfrutatzen ditut opera klasikoen bertsio berrituak, ikonoklastak, punkiak, etab…. Baina aitortu behar dut gehienetan ez ditudala gustuko. Aldi berean aitortzen dut askotan dibertigarriak direla, apurtzaileak, zerbait desberdina aportatzen dutela, baina eman dezake bertsio klasikoak ez duela pizgarri nahikoa publikoa erakartzeko, eta hori ez da egia. Horren froga joan den asteburuan izan dugu, Musika Hamabostaldiak eskainitako “La Bohème” produkzioarekin. Eszentrizitaterik gabe, kalitate musikala eta bokala aski izan dira txaloak probokatzeko. Hori bai, bere ‘topping’-a izan du ikuskizunak: Paolo Gep Cucco-k egindako ‘bideokreazioa’, dekoratuak bideo-panelen bidez eginak baitziren, The Barnes Foundation eta Philadelphia Museum of Art-eko koadroetan inspiraturik. Modernoa, baina lanaren muina ukitu gabe. Ongi.

Esan bezala, alde musikala goi mailakoa izan genuen, eta hori nahikoa izan zen opera-ikuskizun biribila izateko. Protagonistak, orokorrean, akatsgabeak. Bereziki gustatu zitzaidan Giordano Lucà tenore gaztea (25 urte besterik ez ditu), Rodolforen rolean, oso ahots argitsua luzitu baitzuen, erraza, garbia. Gal James, benetako protagonista Mimi rolean, gustura aritu zen, paper hori menderatzen duela erakutsiz, nahiz eta distira berezirik ez izan. Gustu oneko kantua eskaini zuen, dotorea, halere. Eta, bakarlarien artean, pare bat azpimarratuko nuke: Juan Jesús Rodríguez baritonoa, Marcello konbentzigarria eginez, eta Elena de la Merced soprano valentziarra, benetan ondo abestu eta interpretatu zuelako, Musetta-ren paperean.

Hamar puntu baita ere Andra Mari Abesbatza eta Easo Eskolaniarentzat, fin-fin aritu baitziren uneoro; Euskadiko Orkestra Sinfonikoa, José Ramón Encinar-en zuzendaritzapean, ondo portatu zen. Dotore, beraz.