Montserrat Auzmendi
Euskal Herrian ematen diren musika klasikoko kontzertuen kritikak eta berriak aurkituko dituzu blog honetan.
Azken bidalketak
Iruzkin berriak
- That’s entertainment | EIBZko liburutegia(e)k That’s entertainment bidalketan
Artxiboak
- 2024(e)ko martxoa
- 2023(e)ko azaroa
- 2023(e)ko iraila
- 2023(e)ko abuztua
- 2023(e)ko otsaila
- 2023(e)ko urtarrila
- 2022(e)ko azaroa
- 2022(e)ko urria
- 2022(e)ko abuztua
- 2021(e)ko iraila
- 2021(e)ko abuztua
- 2021(e)ko ekaina
- 2021(e)ko maiatza
- 2021(e)ko apirila
- 2020(e)ko abendua
- 2020(e)ko abuztua
- 2020(e)ko otsaila
- 2020(e)ko urtarrila
- 2019(e)ko abendua
- 2019(e)ko azaroa
- 2019(e)ko urria
- 2019(e)ko iraila
- 2019(e)ko abuztua
- 2019(e)ko ekaina
- 2019(e)ko apirila
- 2019(e)ko martxoa
- 2019(e)ko otsaila
- 2018(e)ko abendua
- 2018(e)ko azaroa
- 2018(e)ko abuztua
- 2018(e)ko ekaina
- 2018(e)ko maiatza
- 2018(e)ko apirila
- 2018(e)ko martxoa
- 2018(e)ko urtarrila
- 2017(e)ko azaroa
- 2017(e)ko iraila
- 2017(e)ko abuztua
- 2017(e)ko maiatza
- 2017(e)ko martxoa
- 2017(e)ko otsaila
- 2016(e)ko azaroa
- 2016(e)ko iraila
- 2016(e)ko abuztua
- 2016(e)ko uztaila
- 2016(e)ko maiatza
- 2016(e)ko apirila
- 2016(e)ko martxoa
- 2016(e)ko otsaila
- 2016(e)ko urtarrila
- 2015(e)ko abendua
- 2015(e)ko azaroa
- 2015(e)ko abuztua
- 2015(e)ko maiatza
- 2015(e)ko martxoa
- 2015(e)ko otsaila
- 2015(e)ko urtarrila
- 2014(e)ko azaroa
- 2014(e)ko urria
- 2014(e)ko iraila
- 2014(e)ko abuztua
- 2014(e)ko maiatza
- 2014(e)ko apirila
- 2014(e)ko martxoa
- 2014(e)ko otsaila
- 2014(e)ko urtarrila
- 2013(e)ko abendua
- 2013(e)ko azaroa
- 2013(e)ko urria
- 2013(e)ko iraila
- 2013(e)ko abuztua
- 2013(e)ko maiatza
- 2013(e)ko apirila
- 2013(e)ko martxoa
- 2013(e)ko otsaila
- 2013(e)ko urtarrila
Gogoeta sakona
Atalak: musika kritika
Fitxa: Donostiako Musika Hamabostaldia. Pariseko Orkestra. Zuzendaria: Daniel Harding. Donostiako Orfeoia. Zuzendaria: J.A. Sáinz Alfaro. Orfeoi Txiki Abesbatza. Zuzendariak: K. Mendizabal eta E. Urzelai. Egitarua: Britten-en ‘Guduaren requiém-a’. Lekua: Kursaal Auditorioa. Data: abuztuaren 21a.
Norbaitek esan zuen joan den asteazkeneko kontertuaren ostean: hau kontzertu tristea! Eta egia zen. Tristeegia. Holako saio batera joaten garenean ondo pasa nahi dugu, momentu alaia, bizipoza sentitu nahi dugu, baina egun horretan ez zen posible izan. Artea ez da beti entzun edo ikusi nahi dugun irudia. Batzuetan artistak errealitatea erakutsi nahi du, eta gogoeta egitera mugitu nahi gaitu. Benjamin Britten konpositoreak ahal zuena egin zuen bere ‘Guduaren réquiem-a’ obrarekin guduaren laztura, miseria eta mina azaltzeko. Eta lortu egin zuen, bai jauna. Lan berezia da, non Missa pro defunctis bat (bere erara) eta Wilfred Owen-en poemak nahastu egiten dira obra zinez zirraragarria egiteko, gutxitan gertatzen den bezala.
Baina gauza bat da partitura eta egilearen asmoa, eta beste bat da interpreteen ikuspuntua. Aldi honetan irakurketa soil eta goibela izan genuen, adierazkortasunez beterikoa, atsekabe handiz uzten zaituen horietako bat.
Pariseko Orkestrak, fintasunez, jakin izan zuen giro ilun hori azpimarratzen uneoro. Daniel Harding zuzendariak maisutasunez erabili zituen isiluneak eta soinu-bolumenak hori lortzeko. Bakarlariak ere garrantzitsuak izan ziren estutasun sentsazio hori guregana iristarazteko. Emma Bell sopranoak, abesbatzan bertan kokatuta, bere tinbre distiratsua luzitu egin zuen uneoro. Bestalde, Andrew Staples tenoreak eta Florian Boesch baritonoak egokitasunez bete zituzten beren paperak. Bi hauek protagonistak izan ziren obraren amaieran, non guduaren bi etsaien arteko solasaldia, infernuan, irudikatzen den. Mundiala benetan.
Donostiako Orfeoiak primeran bete zuen bere lana, doitasunez eta orekaz. Orfeoi Txiki Abesbatzak, bere aldetik, afinazio eta adierazkortasun apartak erakutsi zituzten. Bikain.