Mendebaldeko zigorrei aurre eginez

Atalak: Ekonomia, Errusiar Mundua, Nazioartea, Politika

Europar Batasunak eta AEBek Errusiaren aurkako zigor politiko, ekonomiko, finantzario eta pertsonalak abian jarri zituzten 2014ko martxoan, Krimeak independentzia aldarrikatu ostean, Mendebaldeak Errusiari «Ukrainaren lurraldetasuna urratzea» leporatuta.

Urte t’erdi pasatu da Mendebaldeko indarrek Errusiaren aurkako «zigor-multzo sektorialak» abian jarri zituztenetik. Makroekonomiari begira, Europar Batasunak Errusiarekin duen negozio bolumenari kalte handiak eragin dizkiote zigorrek, baita galera ekonomikoak edo atzeraldi ekonomikoan sartzeko egiazko arriskua ere, besteak beste.

Herrialdearen aurkako zigorren fase berri honetan, Errusiak barne produkzioa indartzera behartua ikusi du bere burua; sektore estrategikoen nazionalizazioaren zein independentzia ekonomikoaren bidean pausoak emanez. Bestalde, Saudi Arabiak eragindako petrolioaren krisiak kalteak eragin ditu Errusiako ekoizpenean.

Eguneroko bizitza «zigortutako herrialde» batean

Joan den martxotik hona, zigorren politikak Errusiako ekonomian eragindako kalteen erakuslea da Errubloak bizitako debaluazioa. Euro bat hogeita hamar errubloren baliokidea zen, egun 63 errublotara igo da trukea. Abenduaren 15ean errubloak bere balioaren minimo historikoa ezagutu zuen.

Errubloaren debaluazioak alarma gorriak piztu ditu eta neurriak hartzera behartu du gobernua; debaluazioak salneurrien igoera ekarri du oinarrizko lehengaietan: argia, ura, garraio publikoa…besteak beste.

Egunerokotasunean zigorrek biztanleei zelan eragiten dieten ezagutzera irten gara hiriburuko hainbat merkataritza gunetara. Moskuko Karrusel supermerkatuan adibidez, produktu batzuek zigorren eraginez jasandako kalteak begi-bistakoak dira; Europar Batasunetik inportaturiko barazkietan zein frutatan eragin zuzena eduki du Europar Batasunaren zigor ekonomikoek. Europako nekazariengan ez ezik, Errusiako kontsumitzaileengan ere eragin zuzena dute. Espainiako Estatuko produktuei Serbiatik, Iranetik edo Ekuadorretik ekarritako produktuek hartu diote lekua. Hori dela eta, Errusiako supermerkatuetan salneurriak bikoiztu egin dira, eta ez hori bakarrik, kanpotik ekarritako produktuen kalitate eskasak, salneurrien igoerekin batera, fruta eta barazkien kontsumoa hondoratu egin du.

Bestalde, esnegaien aurkako zigorren aurrean Moskuko gobernuak izan duen jokaera adibide ona da egoera orokorra ulertzeko. Italiako edo Frantziako gazta inportatzeko debekuak ekoizpen «truko» berriak asmatzera behartu egin du herrialdea. Besteak beste, Europako produktuak Belarusen bidez esportatzen ditu «alegalki». Beste adibide bat, «Camembert» gazta frantziarra eta antzerako produktuetan topatu dezakegu. Produktu horien aurkako enbargoak Errusiako hainbat enpresa ekoizpen teknika berriak asmatzera behartu ditu.

Errusiaren aurkako zigorrek biztanleen bizitza apenas aldatu duela esan badaiteke ere, eragindako kalteek klase baxuen bizimodua kaltetu du bereziki; Politikagintzari dagokionez, krisiak populazioaren aurkako neurri zorrotz batzuk hartzera behartu du gobernua, baina barne ekoizpena indartzera eta industriaren «eraldaketa nazionalean» sinestera behartu du Kremlina aldi berean; eta hor dago Errusiako zigorren irakaspenetik atera daitekeen baliozko leziorik handiena.