Einar Galilea: “Mendizorrotzaren bultzadari esker helburu handiak lortzea espero dugu”

Atalak: Errusiar Mundua, Futbola

Talde babazorroak bigarren mailako lidertza eta neguko txapelketa eskuratu ditu berriki. Lehen mailara itzultzeko bide ordea, zaila izango dela onartu digu Einar Galilea (Gasteiz, 1994) Alaves-eko atzelari gasteiztarrak; Bigarren itzulia hastear dela, taldearen ibilbidea errepasatu eta urrezko mailara bueltatzeko gakoak aztertu ditugu berarekin.
Gabonetako atsedenaldia dela eta, egun batzuk eman ditu jokalari gazteak Moskun (Errusia). Kremlin-en bertan elkarrizketatu du After Boltxebikek Einar Galilea.

Lehenik eta behin zorionak, lidergoa eskuratu eta neguko txapeldunak zarete. Pozik egoteko arrazoi dexente daude ezta?

Bai, noski. Halere inportanteena azken txanpara arte goiko lehian egotea da, berdin dio lehen edo bigarren postuan, bukaerara arte egin behar dugu lan. Momentuz gauzak ondo egiten ari ditugu eta oso pozik gaude zentzu horretan. Bestalde, giro ezinhobea dago eta horrek ere asko laguntzen du.

Bigarren bueltari begira, zein uste duzu izango dela gakoa orain arteko egindako bideari eusteko?

Entrenaitzailearen esanetan, gakoa etxean, Mendizorrotzan, puntuak lortzea da; Hori argi dugu ere jokalariok. Orain arte etxean emaitza onak lortu ditugu zalegoaren bultzadari esker eta hor egongo da aurrerantzean gure arrakastaren gakoetariko bat.  Etxetik kanpo puntuak lortzea zaila da nahiz eta orain arte Mendizorrotzatik urrun gauzak nahiko ondo egin ditugun. Bide horretan badugu zeozer hobetzeko tartea ere, baino gakoa etxean puntuak gehitzea da eta bide horri eutsi behar diogu.

Kanpoan ondo aritu zarete azken jardunaldietan ere; Orokorrean hasiera ona eman zenioten denboraldiari, eta gorabehera batzuen ostean, garaipenaren bideari ekin diozue, Valladoliden edo Elx-en garaipen inportanteak eskuratuz. Gakoetariko bat hor egon daitekela uste duzu?

Etxetik kanpo jokatutako azken hiru partidak irabazi ditugu, justu xamar eta gol gutxiko tartearekin egia esan, baino inportanteena puntuak eskuratzea zen eta alde horretatik oso pozik gaude egindako lanarekin. Eta orain arte bezala, kanpoan puntuak gehitzea ere ezinbestekoa izango da.

10 urteren bueltan Alaves lehen mailara itzultzeko bidean da, ilusio berezirik somatu al duzue zaleen artean?

Joan zen denboraldiko amaieran, playoffetan sartzeko lehian murgildurik geundela, ilusio handia nabari genuen zaleen artean; Zaleek laguntza handia ematen digute beti, bai etxean eta baita etxetik kanpo ere. Mendizorrotzan dagoen giroa, aukariek presio gisa pairatzen dute. Gure zelaia ez da zelai erraza eta hori jendearen bultzadari esker da dudarik gabe. Bestalde, ilusio ikaragarri somatzen dugu eta zalegoaren ilusioari erantzunez guk dena emateko prest gaude ere.

Alaves aurrekontu aldetik taldea apala izanda, zein uste duzu dela talde honen arrakastaren sekretua?

Aldagelan dagoen batasuna eta giroa, dudarik gabe. Lan talde bikaina dugu eta jokalarien arteko harremana ezinhobea da. Lagunak garela esango nuke eta horrek asko laguntzen du talde dinamikan. Horrekin batera, zaleen bultzada ere goraipatu behar dut. Haiei esker helburu garrantzitsuak lortzea espero dugu.

Bordalas entrenatzailea ere bada talde honen ikur. Entrenatzaile gogorra dela kritikatzen dute batzuek, baino emaitzak hor daude. Zein da zuen harremana berarekin? Ze nolako pertsona da?

Pertsona moduan oso pertsona eskuzabala, jatorra eta gertukoa da Bordalas, nik ez dut inolako kexarik. Entrenatzaile moduan oso gogorra dela esaten ohi da, bere taldeek intentsitate puntu handiarekin jolasten dutela esaten da. Hau da behintzat kirol kazetarien artean dagoen zurrumurrua.  Niri ordea, zentzu batean, bidegabekeria iruditzen zait baieztapen hau, gu ez baikara talde gogorra. Argi dago intentsitatea baliatu behar dugula arrakasta lortzeko eta Bordalas-ek zentzu horretan egiten du lan, baino horrek ez du esan nahi joko gogorra eta oldarkorra baliatzen dugunik futbol zelaian.

Aurten 4 gasteiztar zarete taldean, harrobiko bi jokalari (zu eta Sergio Llamas), Manu Garcia  kapitaina eta Toquero «lehendakaria». Ez da oso ohikoa hainbeste jokalari gasteiztar aurkitzea taldean. Nola bizi duzue zuek egoera hau?

Azken denboraldietan ez-ohikoa izan da gasteiztar eta arabarrak topatzea taldean; Beti esan ohi da Alaves-ean arabarrik ez daudela, baino tira, aurten 4 gaude eta oso harro sentitzen gara. Egoera interesgarria da oso; Arabarrok taldearen motore bilakatu gara. Zaleek ere ilusio handiz ikusten dute Gasteizko jokalarien presentzia taldean eta hori oso pozgarria da. Espero dezagun hemendik aurrera gero eta gasteiztar gehiagok bere hiriko taldean jolasteko aurkera izatea. Hau hasiera baino ez da.

Neguko txapelketa amaituta, Moskun eman dituzu egun batzuk. Ze iruditu zaizu Mosku eta zergaitik bidaiatu zara Errusiako hiriburura?

Astebeteko atsedenaldia baliatu dut Moskura etortzeko. Nere bizitzako 21 urte eman ditut jada Gasteizen eta mundua ezagutzeko aukera ona zela uste dut. Zu hemen zaudela jakinda hona etorri eta Mosku ezagutzeko parada izan dut.  Oso lasai ibili naiz, nahiz eta Mosku hiri erraldoia izan.  Oso hiri interesgarria iruditu zait, politikoki baita historikoki ere, gauza asko daude ikusteko eta ezagutzeko. Asko gustatu zait.

Moskun hotz handirik ez duela egiten entzun dut, Siberia-Gasteizen agian hotz handiagoa egiten du?

(barreak) Kasualitatea edo ez, eta ez-ohikoa izan bada ere, nik hemen eman ditudan 6 egunetan ez du hotz handiegirik egin. Gasteizko lagunek esaten dutenaren arabera hotz gehiago egiten du Gasteizen hemen baino. Bestalde pena izan da Errusiako negu gorria ezagutu ez izana, baino tira…

Zu jokalaria izateaz aparte, Alaves-eko zale amorratua zara txikitatik eta ohore horri eutsiz kolore txuri urdinak Moskuraino ekarri dituzu. Kremlinean Alaveseko banderak ikusi ditugu…

Nire hiriko taldea da Alaves-a. Jolakaria izatea aparte, beti jarraitu izan dut taldea eta zale amorratua naiz noski. Gauzak ondo doazela ikusita, bidai hau aprobetxatu dut nere taldearen koloreak Errusiaraino ekartzeko. Bihotzez espero dut taldea lehen mailara igotzea, eta agian kolore txuri-urdina Moskura ekartzea tradizio bilakatuko dugu denon artean.

Zeinek daki, baino egunen baten Alaves Moskun UEFA jolasten ikusi ahal izango dugu….

Polita izango lirateke eta amestea doakoa da. Orain inportanteena burua hotz mantentzea da. Lehen mailarako bidea luzea baita eta lehenik eta behin partidak irabazi beharko ditugu lehen mailara bueltatzeko. Bigarren buelta osoa gelditzen zaigu eta gauzak ondo egiten jarraitu behar dugu, gure ametsa eta gasteiztar guztien ametsa gauzatu ahal izateko