“Bizi Baratzea” aurkeztu eta jada bigarren edizioa jarri dugu inprentara bidean

Atalak: Kultura

Asteartean aurkeztu zen Bretxan “Bizi Baratzea” eta dagoeneko bigarren edizioa martxan da. Liburuen Egunean Hontza liburudendan gehien saldu zen liburua izan zen, baita Aiako Landare Berezien azokan ere. Jakoba Errekondok herriz herri ematen dituen hitzaldietan (ikus behean non-noiz) ere baduzue sinaturik eskuratzeko aukera.

Apirilak 28ko aurkezpenaren kronika

Asteartea 11ak aldera (apirilak 28), Bretxako azokan. Liburu bat aurkezteko ez-lekua; ez izan, ordea, liburua ezagutaraziko zena: Jakoba Errekondok aitortu zuenez, “hau ez da liburu bat, baratzearen fruitu baizik, eta beraz, zer sasoi hobe biltzeko udaberria baino”. Bizi Baratzea liburuak halaxe dio: “Lan guztien ondoren dator ospakizuna” eta halako liburuari zegokion festa sagardo upelari txotxa irekiz, eta barazki pintxoak banatuz hasi zen, trikitiak deituta.

Bizitza gorpuzten sentitu genuen azokan: jatorri guztietako jendea, bakoitza bere sasoikoa, bakoitzak bere jakintza, bere hizkuntza… ARGIAko basoa eskuan, liburua arakatu eta poltsaratuz. Denok (eta batez ere euskarak) behar ditugu horrelako festak, ekintzak partekatzeko.

Liburua ere ez da ohikoa, eta beste jende bat ekarri du euskaraz irakurtzera: 60-70 urteko emakumeak, baratzerako jarraibide zehatzez adina gozatuko dutenak bertako azalpen holistikoez eta hizkuntzaren aberatsaz, umoreaz, literaturaz.

Liburu andana sinatu zuen egileak.

Inaxio Balberde: “Liburu honi esker gure bezeroei kalitate hobea eskainiko diegu”

12:00etan plazaratu zen Bizi Baratzea liburua. Unai Brea ARGIAko kide eta liburuaren zuzentzaileak egin zituen aurkezle lanak. Hauei eman zien hitza: Bodegon Alejandroko sukaldari Inaxio Balberde, liburuko sarrera literarioa egile den eta Euskadi Irratian Jakoba Errekondorekin saioa egiten duen Arantxa Iturbe, eta Jakoba Errekondo berari.

Inaxio Balberdek eskerrak eman zizkion Errekondori, “liburu honi esker ongi ezagutuko dugu landare bakoitza. Eta hori ezinbestekoa da, produktu horiekin eginiko kalitate handiagoko platerak eskaini ahal izango baitizkiegu gure bezeroei”.

Jakoba Errekondo Euskadi Irratiko eta Argiako kideekin.

Arantxa Iturbe: “Landareez baino, harremanez eta pertsonez ikasi dut Errekondorekin”

“Euskadi Irratian 30 urte bete ditugu aurten Jakoba Errekondorekin larunbatero irratsaioa egiten. Hasierako garaietan ez zen wikipediarik ez mugikorrik, baina Errekondok entzuleen galdera denak erantzuten zituen”, askoren bizipenak ekarri zituen Iturbek, irratsaio hori baita euskarazko irrati entzutetsuenean audientzia handiena duen saioa. “Sarrera egiteko eskatu zidanean, pentsatu nuen, akabo! Oraintxe geratuko da agerian 30 urte hauetan zer gutxi baliatu dudan landareez ikasteko aukera. Oraindik ez dakit zein landare landatu behar den ilgora edo ilbeheran”. Baina Errekondoren azalpenetatik pertsonez eta harremanez asko aberastu dela azaldu zuen pasarte bitxi honekin: “Behin entzule batek kontatu zion etxe aurreko zuhaitza mozteko eskean ari zitzaiola senarra, eta zer edo nola egin behar ote zuen… Jakobak erantzun zion ea zer motibo zegoen zuhaitza mozteko, ea burutik pasa ote zitzaion senarrari lepoa moztea”.

“Mila esker ARGIAri, 20 urtez, ezkontzarik gabe baina elkarrekin egin eta lantaldeak bere altzoan naramalako”.

Jakoba Errekondo: “Katuak non egiten du siesta? Jarri han tomate landarea”

Liburuaren azalak badituela hiru titulu ohartarazi zuen, “Bizi Baratzea” nagusia, “garaian garaikoa garaiz” ondokoa, eta oso garrantzitsua, gutxik arreta jartzen diona: “Eman eta hartu”. “Baratzean hartu baino lehen eman egin behar da. Eta bizitza baratzea besterik ez denez…” atera kontuak. Argudiaketa jarraitu zuen: “Ematea emea da, etorkizuna emea da, emankortasuna emea da… Harra, berriz, hartzea. Euskaraz hartu-eman esaten dugu, baina eman-hartu esan behar genuke, lehenengo eman egin behar baita”. Baratzezaintza furian dagoela azpimarratu zuen, “egun dagoen gauzarik iraultzaileena baratzea da. Gipuzkoan hiru urteotan 1.000 familia lotu dira baratzera. Iraindu nahi dutenek ‘aisialdi-baratzea’ deitzen diote”. Euskaraz baratzea zuhaitz, landare eta loreen bizitoki dela azaldu zuen: “Euskarak ez du ‘jardin’ esateko hitzik. Lorategi asmakizun sabindarra da. Betidanik baratzean landu dira loreak, barazkiak eta fruta-arbolak”. Aniztasun hori du oinarri liburuak, “baratze bakoitza bakarra da. Ez dago baratzerik beste baten berdina denik, eta baratzezainik ere ez”.

Adiera bera duten hamaika hitz baditu euskarak, eta orokortutako batere ez, horra idazterakoan topo egin duen zailtasuna: “Horren aurrean nire irizpidea izan da niri datorkidan lehen hitzari eustea, eta liburuaren amaieran hiztegia osatzea, ezagutzen ditudan gainerako hitzak gehituz. Atal horrek behar luke luzera emankorrena, ea guztion artean hiztegia osatu eta aberasten dugun”. Irakurleek zuku gehien aterako dioten atala, berriz, trukuena dela azaldu zuen: “Katuak non egiten du siesta? Jarri hor tomate landarea. Berau izango baita inguruko leku lehor, eguzkitsu, gozoena. Halako truku asko dago liburuan”.