Zaintza defentsa denean

Atalak: Sailkatugabeak

Urriak 1ean hitz batek bete ninduen buru-bihotz: ZAINTZA, hizki larriz. Eskolak zaindu behar ziren, eta horretarako jendetza behar zenez, jendea zaintzea izan zen gakoa helburua lortzeko, alegia, eskolak zaintzea. Bata bestearen oinarri eta ez helburua pertsonen zaintzaren kontura, hain ohituta gauden moduan. Hemen detaile batzuk:

Gure bizipena izan zitekeen edozein herritarrena, orain arte gai honetaz paso egin duena, orain arteko auzoko lanketa guztian parte-hartzerik izan ez duena, eta egunean lur-hartu duena erreferenduma bermatzeko defentsan. 5:00etan bakarrik agertu nintzen Graciako Vedruna eskolan, eta ateak itxita eta aurrean jenderik gabe aurkitu nuen. “Kaka! eskola hau itxita geratuko da? Ederra hasiera!”. Motoz etorri diren gizon-emakume heldu bat inguratu zait eta emakumeak galdera: “hona zatoz?”; “bai, eskerrak, uste nuen inor ez zela egongo…”. “Eraikinaren bestaldeko sarreratik izango da, zatoz gurekin”.

Bidean kontatu diot ez naizela bertakoa, euskalduna naizela, eta kazetaria. Ez diot euskaldun-harrotasunagatik esan, baizik, katalanez zergatik ez diodan egingo agertzeagatik. Kataluniaren alde zoragarrietako bat horixe iruditu zait, katalanez ez egiteak erreparoa ematen duela. Euskaltzaleontzat paradisua. “Euskalduna? jajaja nik uste nuen mito bat zela, esaten nien auzotarrei, baina nola etorriko dira! eta bai bai, etorri zarete eta mordoa gainera!”. Segidan idatziko dudan postean duzue euskaldunak eta erreferendumaren berri. Jarraian esan dit aurkeztuko didala eskolak defendatzen ari den jendea, kazetaria naizela jakin dezaten. Eskertu diot, ezerosotasunik edo gaizkiulerturik sortu ez dadin.

Ate zaindariak jende zaindari

Eskola atarian jendea elkartuta dago baina bakoitza talde txikitan hizketan. Erosoa da bertan bakarrik ere egotea. Batekin eta bestearekin elkarrizketak erraz josten dira. Eskola barrutik jendea atera denean, lo-zakuetatik jendea zutitu denean eta denok elkarrengandik estu-xamar lekua hartu dugunean, eskolako atea zaintzen duenak oharrak eman ditu. Oso lasai mintzo da, serio, eta diskurtsorik gabe. Egun osoan zehar, eskola atari bakoitzean oharrak ematen dituen pertsonaren bat ikusi dugu. Funtzio hori denek bete dute antzera: tonu lasaian hitz egin, jarraibide argiak eman baina ez agindu tonuan edo builaka, eta beti enpatiatik “badakigu nekatuta gaudela, denok gaude lo gutxi eginda…” eta animoak emanez “ondo ari gara”, “orain arte frogatu dugu gai garela…” eta umorez “pazientzia, egun osoa emango dugu elkarren pega-pega eginda…”. Funtzio hori bera zaintza gisa sentitu dut, unean unean informazioa ematen zutelako zer gertatzen ari zen eta une bakoitzeko helburua zein den argitzeko, adibidez “9:00etan irekiko da eskola eta bitartean garrantzitsua da leku hau erabat okupatuta izatea”, edo “bozkatzen hasi gara baina 20:00ak arte iraun behar dugu, lana ez da norberak bozkatu duenean bukatzen”… eta benetan, 5:00etatik leku berean zutik dagoenarentzat, mezu horiek behar-beharrezkoak dira gertatzen ari dena ulertzeko, bertan jarraitzeari zentzua emateko eta denbora epe “ertain” (bi ordu barru) helburu batekin betetzeko.

Ilara azkarrago joan dadin oharrak ematen #katU1 Gotikoko Cervantesen pic.twitter.com/JLDZPolThK

— ARGIA (@argia) 1 de octubre de 2017

“Hau ikusteagatik denak merezi du”

Katalan bati eta besteari entzun diogun esaldia izan da, herriko zaharrak bozka emanda ateratzen ikustean. Gu egon garen eskoletan lehentasuna eman zaie, hamaika motibo historiko badira horretarako, eta zaintza ere bai, ilaratan ez egonarazteko. Lehentasuna izan dute, baita ere, mugikortasuna mugatuta duten gorputz guztiek. Ez dakit malkorik begi-ertzera etorri ez zaionik egon den irudia ikusi duten milioika herritarren artean: gerra bizitako jendea, frankismoak zigortutakoa, era guztietako jendea, azal beltzekoa, erlijioagatik zapiz estalitakoa, gurasoek bizkarrean daramaten umea, amonari helduta doan tatuajeduna…

Hunkitutako aurpegiak eta #votarem oihuak Gotikoko Cervantestik irteeran #katU1 #CatalanReferendum pic.twitter.com/AN4R5uSEHH

— ARGIA (@argia) 1 de octubre de 2017

Eskola zaintzen ari zen jendeak pasilloa ireki eta txalo eta oihuka babestu ditu une guztian. “Bozkatu dut!”, “Bozkatu dut! eta sistema badabil eta zuek ere bozkatuko duzue” moduko esaldiak esaten zituzten irteeran, askok ukabila altxa ere bai, “Visca Katalunia!” oihu egin eta jendetzak ahobatez “Lliure!” biribildu…

Gotiko auzoko Cervantes eskolatik irtendakoei txaloak “zaharren poz aurpegiak dena balio du” diote bi herritarrek #katU1 #CatalanReferendum pic.twitter.com/T91Hwuzg6f

— ARGIA (@argia) 1 de octubre de 2017

Erreferendumetik geratuko zaigun garaipen irudi handietako bat bizipen horiek izango dira. Bajina-hoditik munduratzen garenean bezala, zer adierazten dio bozka-kutxatik kanpora pasilloa zeharkatzen duenari, herritarren txalo, oihu eta maitasunez bilduta? Zer mundutara jaiotzen da?

Graciako l’Universe n bozkatu duten helduak irteten #katU1 #CatalanReferendum pic.twitter.com/XlI40tncyn

— ARGIA (@argia) 1 de octubre de 2017

“Herria batuta ikusteagatik denak merezi du” esan digu, begiak bustita, Bartzelonako Gotiko auzoan emakume batek. Pare bat sarrera-esaldiren ostean azaldu diot kazetaria naizela, eta ea ados dagoen berari argazki bat atera eta mezu hori zabaltzearekin. Onartu du, eta hautatu du malkoa isuri, garaipenaren keinua egin eta irribarrea agertzea. Hementxe duzue:

Oinarrizko beharrak ase edo defentsari eutsi ezin

Eguerdiko 13:00 da Sants auzoko Carlos enperadorea, Jaume I eta Hizkuntz eskoletara iritsi garenean. Elkarrengandik gertu daude, eta bi gazte ikusi ditugu batetik bestera, supermerkatuko orgatxoari tiraka, jatekoa eskainiz “patatak, txokolatea, gailetak eta fruta geratzen zaigu. Nork nahi du?” gerturatzen dira batengana eta bestearengana. “Egia, hauek denek ilaran jarraitu behar badute beste ordu batzutan, eguerdia pasa beharra dago!”. Izan ere, iralako asko 5:00etatik daude bertan, eta konexio arazoak medio ilara osssso mantxo doa.

“Kausagatik”

ARGIAko kide Xabier Letonak taxia hartu du goizeko 5:00etan Sants auzorako. Bidean taxistarekin aritu da egun handiaz, hasieran gidariak bezeroaren joera tentuz igarri du, eta konplizitatez mintzatu dira, taxistak lanbide horri dagokion tonu beroan hizketan bukatu arte. Errepidea moztuta dago azken zatian. Taxilariak kontagailua geratu du eta “kausagatik” eraman du eskola aurreraino, aukera izan duenean. Gerora jakin dugu, taxilari sare bat antolatu dela urriaren 1erako, bozkatzera joateko mugikortasun mugatua duen jendea doan eskola ateraino eramateko.

Telegram kontuak

“Alerta 1-O”, “Escoles Obertes” eta “#ReferendumGracia” kontuetatik informazioa, oharrak, aholkuak… eman dizkigute herritarrei egun osoan zehar. Zaintza gisa bizi izan dugu zerbitzu hau. Eta herritarrak bere indarra premia dagoen lekuetara bideratzeko balio izan du aldi berean, hortik jakin baitugu zein eskola ataritan behar zen defendatzeko jende gehiago.

Dantza eta kantua ere zaintza dira

Herria bozka kutxak zaintzen Gotikoan. Sardana eta antolaketa oharrak #katU1 #CatalanReferendum pic.twitter.com/GJDT4XVMXb

— ARGIA (@argia) 1 de octubre de 2017