Askeguneaz solasaldia: elkartasunaren indarra

Atalak: Herri mugimenduak

Egoi Alberdi, Maite Bidarte, Aitor Olaizola, Oier Lorente eta Ekaitz Ibero, Donostiako Askeguneaz hausnartzen.

2013ko apirilean egin zen Donostiako Askegunea, eta bertan atxilotu zituzten Egoi Alberdi, Aitor Olaizola, Oier Lorente eta Ekaitz Iberok hitzaldia eskaini zuten maiatzaren 21ean Gipuzkoa Plazan, Bizitza Da Handiena borroka astearen barruan. Eleak-Libre mugimenduak antolatu zuen eta Maite Bidarte, Herri Harresiez informatzen trebatutako Info7-ko kazetaria izan zen aurkezle.

Hona hemen, solasaldian nabarmendu zituzten hainbat ideia:

Askegunearen hastapenez galdetu zien Bidartek, eta lauen artean kontatu zuten hasierako planteamendua landu zutela eurek. Baina Olaizolaren hitzetan: “Aurreikuspenak egiten dituzu baina ez dakizu noraino iritsiko den”. Iberok ere antzera: “Prozesu luzea izan zen, asko hitz egiten genuen nola erantzungo zuen herriak eta estatuak. Baina praktikan jartzean izan zuten erantzunarekin asko flipatu genuen”. Lauek azpimarratu zuten “talde lanari, egindako prozesuari eta jende guztiak hartu zuen konpromisoari esker” hartu zuela halako gorputza eta giharra Askeguneak.

Kartzelatik ateratakoan gizartean eta gauzak egiteko moduan aldaketak sumatu zituztela adierazi zuten. Lorentek horren adibide jarri zituen Gipuzkoa Zutik edo Bizitza Da Handiena borroka astea bera: “ekimen ezberdinak egiten dira, eragile anitzak batzen, plazak eta espazioak okupatzen… herri mugimendua sortzeari begira urrats positiboak iruditzen zaizkit”.

Atxiloketa unea: larria, indartsua, xamurra…

Haien aurkako atxiloketa agindua jaso zutenean erabaki zuten Askegunean bertan lo egiten geratzea. Hainbat gau larri pasa zituzten, “orain etorriko dira, ez dira etorriko…” zalantzan. Alde on hau azpimarratu zuen Olaizolak: “Etxekoekin agurtzeko aukera izan genuen”. Lorentek Herri Harresia bizitzea “benetan polita” izan zela nabarmendu zuen: “Une jakinetan mila jende inguru biltzen ginen, eta gauzagarria izan zen soilik hainbeste jendek hartutako konpromisoagatik”. Iberok zera gehitu zuen: “Kartzelarako geratzen zaizun txutea ere handia da. Bajualdiak izaten dira kartzelan, eta Herri Harresia gogoratu eta indarrak hartzen dira”.

Bitxikeria: kezka, zapatillengatik

Alberdik umore handiz kontatu zuen Askegunean bizitako bitxikeria hau: “Ertzainek hainbat froga egin zituzten, nola erreakzionatzen genuen ikusteko. Eta horietako batean sirena jo eta prest jarri ginen, eta niri ez zidan denborarik eman zapatilak janzteko eta nire kezka bakarra hori zen, kartzelara zapatillarik gabe joateko gogorik ez nuen. ‘Zapatillak! Zapatillak!’ egiten nuen oihu. Eta ondoan ditudan beste hauek haserretu zitzaizkidan: ‘Nola zapatillak! badatozela!'”.

Iberok zirikarako hitzak izan zituen solasaldi osoan zehar beste kideentzat: “Lorenteren ‘maite zaituztegu!’ oihua ere historiarako geratu zen (karkarkar)”.

Herri Harresien gaitasuna

Hauxe da Alberdik Askeguneen esperientziatik ateratako ondorio nagusia: “Nahi dugunean, ahal dugula”. Olaizolak horrela azaldu zuen: “Garai hartan jendea kartzelara masiboki sartzen zuten, eta kalean frustrazioa zegoen ez genuelako erantzun indartsurik ematen. Herri Harresiek frogatu zuten bazutela gaitasuna haien erabakiak baldintzatzeko, eta beste hainbat borroka molderekin batera balio izan zuen kartzelaratze masiboak frenatzeko. Ikusi zen badagoela herritar talde majo bat eskubideen alde borrokatzeko prest”.

Publikotik, bi emakumeren lekukotza

Osasun eremuko langilea zela azaldu zuen mikroa hartu zuen publikoko lehen pertsonak, eta hauxe jarri zuen balioan: “Txunditu ninduten nola erizain talde gazte bat antolatu zen, egoerari erantzuteko. Alde Zaharreko kaleetan pilatzen ziren Herri Harresitik oso era bortitzean atera zituzten herritarrak, eta erizain gazte horiek, ia baliabiderik gabe, zein ongi antolatu ziren! Niretzat eredu izan ziren”. Hitza hartzen bigarrenak azaldu zuen egun haietan otorduak prestatzen eta eltzeak garraiatzen parte hartu zuela: “Zergatik geunden han? Kartzelen aurkakoa naiz, inor ez litzateke kartzelan sartu behar. Zehazki gazte hauek ere ez zituzten eraman behar, eta senide bat dut kartzelan eta egoera oso ongi ezagutzen dut: kartzela ez da edozer”.

Elkartasuna: militantziak pertsonei eustea esan nahi duenean

Elkartasun keinuren bat gogora ekartzeko proposatu die Bidartek, baina “bakarrarekin nola gelditu!” ezinezko dela erantzun du Alberdik. Olaizolak egun haietan Askegunean parte hartu zuten eta geroztik hil diren herritarrak aipatu zituen, banaka. Eta hauxe gehitu du: “EAJko auzokoa etorri zitzaidan, esanaz ‘badakizu nola pentsatzen dudan baina’… eta besarkada bat eman zidan”. Etxekoen jarrera ere gogora ekarri zuen: “maila egoista batean esan zezaketen ‘zuekin bakarrik egon nahi dugu’, baina guretzat oso garrantzitsua izan zen ekimen honen zentzua ulertzea eta etxekoak ere bertan parte izatea”.

Lorentek militantzia ulertzeko beste modu bat azpimarratu zuen: “Egun haietan asko hitz egiten genuen militantzia hitzaren inguruan. Militantzia askotan ulerten dugu ‘zerbait egitea’ dela. Egun horietan militantzia ulertzen genuen goizetik goizerako bizitzari eusteko konpromiso luze horretan, eta gure ingurua babes handia izan zen guretzat, azken orduetan oreka mantentzeko”.

Maiatzaren 25ean Libre Lasterketa

Bizitza Da Handiena ekimenaren barruan, Eleak-Libre mugimenduak lasterketa antolatu du ostiral gauerako (21:00etan hasiko da). Bertan biltzen den dirua Azpeitiko Askegunean atxilotutako bi lagunek jaso duten milaka euroko isunari aurre egiten laguntzeko izango da.