Lorea Agirre: “Haurraren, txikiaren ikuspegia leku pribilegitua da mundua ikusteko”

Atalak: Hezkuntza

Herri-hezitzaileen SAREAko hainbat kide.

Hik Hasik antolatuta “II. Herri hezitzailea, eskola herritarra” jardunaldiak burutzen ari dira Donostian. Bertan Herri-hezitzaileen SAREA aurkeztu dute. 2010ean abiatu zen Oarsoaldean proiektu batekin, eta egun 15 eragilek osatzen dute. Lorea Agirrek, SAREAko kideak bere oinarriak aurkeztu ditu:

“Haurren aisialdi parte-hartzailea, euskalduna, hezitzailea eta herritarra garatzea da gure helburua. Horrela ulertzen dugu hitz horietako bakoitza:

Haurra: Umea pertsona da, ez etorkizunekoa, baizik egunekoa. Umea ez da helduen desioen asebetetzailea. Pertsona osoa da, gaurdanik eta beraz, herritar eskubidedun eta betebehardun eta beraz herritar iritzi eta proposamen egile, eta beraz erabakiak hartzeko gai, eta beraz, erabakiak gauzatzerakoan parte-hartzaile. Desboteretua boteretzea da gakoa, eta nor ez da desboteretua egun? Denok gara desboteretuak maila batean edo bestean. Haurraren, txikiaren ikuspegia agian leku pribilegiatua da munduan, errazago zaigulako zapalduekin enpatizatzeko, eta leku horretatik proposatu daitezkeelako modu justuagoan jarduteko aukerak. Interesgarria da txikia makro bihurtzea, txikia heldu bihurtzea.

Herritarra: Ez guretzat ez gugatik, guk egin behar dugu. Politika denok egiten dugulako, eguneroko erabaki txikiekin eta handiekin ere bai. Elkarlaneko bokazioa, komunitateko kide izatea eta komunitateari begira jardutea eskatzen du. Pertsona eta kolektibo gisa garatzea.

Parte-hartzailea: parte hartzeari ateak zabaltzea eta parte-hartzea benetakoa izan dadin saiatzea. Egin egiten den bide bat da, ez da lehen aldian ateratzen. Jakintzaren modu guztiak maila berean onartzen ditugu. Parte hartzeak eskatzen du entzuten ikastea, sentitzen dena adieraztea, erabakiguneak konpartitzea. Foroak umeei eta denei zabaltzea.

Aisialdia: Zer da aisialdia? Borondatez eta gogoz egiten dugu, pasioz, eta gozamen hutsa bilatuz. Bizitza hiper-antolatuan arnas hartzeko eremuak behar ditugu, goitik behera egituratutako aisialdia ez da aisialdia. Denbora libreak eremu askeak eskatzen ditu. Eremu askeen paradigma aisia da. Bizitza benetakoa denbora librean eta jolasean jokatzen da.

Haurtzaroaren kultura propioa: Haurren euren modu etiko, estetiko eta poetiko propioa dute mundua ikusi eta zentzua eman eta metaforak eraikitzeko. Haurra gai da bere bilakaeraren bidea bilatzeko.

Hezitzailea: Balio eta ekimen konpartituak bilatzen ditugulako, guztiontzat onak izango direnak orain eta etorkizun jasangarriagoari begira. Mundu justuago baten beharra aldarrikatzen dugu, inoiz baino gehiago.

Euskalduna: Euskara inklusiboa delako. Euskara normalizatzea mundu justuagoa eraikitzea delako eta haurrei, pertsonei, herritar desboteretuei, aitortu nahi dizkiegun eskubide sozial eta politiko guztiak euskarari ere aitortu behar zaizkiolako. Euskaldunok eskubide sozial eta politikoak berreskuratu behar ditugulako, gureak direlako. Euskaraz delako herritar izateko gure modu bat, ez da kapritxo bat, berdintasun eta demokrazia baizik”

.