Krisia, utopia, zirrara eta ikara artean, politikarien jokoa nagusi Frantziako kanpainan

Atalak: (C)politika

Frantziako hauteskunde kanpaina

Pentsamendu bakarra hizpide bukatu genuen Frantziako hauteskunde presidentzialei buruzko erreportajea (ARGIA, 2085. zenbakia). Jacques Chirac presidentearen pentsamendu bakarraren aldean -Frantzia bakarrean Euskal Herririk ez-, euskal alderdi politikoen pentsamendu anitza eta bozen eskaera ezberdinak aipatu genituen. Boz edo aukera anitzak, alegia.

Eusko Alkartasunak sostengu publikoa adierazi dio Dominique Voynet (Les Verts) hautagaiari. EAJk ez du aukera publikorik egin, baina IBBko buru Ramuntxo Camblongek François Bayrourekiko (UDF) hurbiltasuna eta afinitatea adierazi du La Semain du Pays Basque astekarian. ABk ez du ere deus erran, alta bada, alderdi honetako hainbat udal hautetsiek José Boveren aldekotasuna eman dute aditzera. Batasunak, erran bezala, abstentzioa aldarrikatzen du, Euskal Herriarentzako hauteskunde arrotzak direlakoan.

Bien bitartean, kanpainaren erdian hautagai nagusien bozen ehuneko berriak ezagutu ditugu. Inkestek honako zenbakiak eman dituzte:  Nicolas Sarkozyk (UMP) %28,  Ségolène Royalek (PS) %24, François Bayrouk (UDF) %18 eta  Jean Marie Le Penek (FN) %15. Kanpaina hasi baino lehenagoko datuekin -guk eskaini genituenekin- alderatuta, lehen hiruek eusten diote bozari, gora-beherekin, baina behererako joeraz. Le Pen aiduru dagoela aipatu genuen, eta inkestek gorantz datorrela iragarri dute. Espero genuen bezala, bestalde. Inkesten datuak, alegia.

Michel Rocarden (PS) aipamen bat gogoratu genuen erreportajean, halaber. Hau da, hedabideek kanpaina diktatzen dutela dio Rocardek. Bere kredoa “diktatu” nahian edo, Rocardek Bayrouk eta Royalek bat egitea proposatu du. Sarkozy eta Le Peni aurre egiteko modu bakarra irizten du lehen ministro ohiak. Hotsak eta abarrotsak zabaldu dira fite asko: PSko idazkari nagusia François Hollandek -Ségolène Royal-en senarrak- ezezko borobila eman dio proposamenari, Jack Lang ministro ohia Hollanderen iritzi berekoa izaki.

François Bayrouk pozik hartu du Rocard-en proposamena, bere kanpaina beregain dela dio biarnesak. Bayrouren hitzetan Frantziako arazoak ez ditu eskuinak ez ezkerrak konponduko, bien artean berak proposatzen dituen politikak baizik. Ezkerraren ahulezia agerian utzi izanaz pozik dago Bayrou.

Royalek berriz, urak bere aldera eraman beharrean, ez dio aurrerazaleen aliantzari erabat uko egiten. Sarkozy ez dela alternatiba dio Royalek eta are gutxiago Le Pen. Le Penek berriz Sarkozyri bozak kendu beharrean, honen jatorri hungariarra oroitarazi du. Esan genuen ere, Jacques Chiracek Sarkozy eskuinera sobera lerratu den errezeloa dauka. Bada, omen (Le Canard Enchaine astekariak dioenez) Sarkozyk Chiracek presidentzia utzi ondoren jasan zezakeen auzia ekiditeko tratua eskaini dio jarduneko presidenteari. Omen, Parisko auzapez izan zeneko hainbat eskandalu politiko finantzarioetan inplikatuta dago-eta Chirac.

Aipatu lau politikariak ez dira hautagai bakarrak, noski. Ezkerreko hautagaiek merezitu dute ere hitzen bat.  Olivier Besancenot (LCR) gazteak iraultza berri bat aldarrikatzen du Frantzian eta frantziarrentzat. Gérard Schivardi (PT) hautagaia, kanpainako aurrekontu txikienaz ari dena, kanpaina bukatutakoan igeltsero lanetara itzuliko da.  Arlette Laguiller-ek (LO), emakume eta langile askoren nahiak batzen ditu, baita antzeko nahiak bildu ere Dominique Voynet (Les Verts) eta  Marie-George Buffet (PCF) ezkertiarrek. Alta, bakoitzak bere “kanpaina” egiten du. Ezkerraren krisiaren lekuko.

Jose Bovek tinko eusten dio utopiari: beste mundu posible bat eraikitzeari, alegia. Ipar Euskal Herrian zenbat boz bilduko dituen ezagutzeko irrikan gaude. Le Penek bilduko dituenak, berriz, irrika baino zirrara eta ikara eraginen dizkigu. Zuhaitzek ez digute sarri basoa ikusten uzten, eta zoritxarrez, kasuon basoa Nicolas Sarkozy da.

Lotura interesgarriak:

• Presidentielle 2007
• Politique 2007
• Le Monde
• Le Figaro
• Liberation
• RTL
• Radio France