Kolore, kolore…

Atalak: Azpiegiturak

AHTren aurkako manifestazioa Hendaian

Urtarrilaren 23a. Larunbata. Hendaiako tren geltokia(k). Arratsaldeko 4ak. AHTren aurkako manifestazioa. CADEko presidente eta antolatzaile Victor Pachon mobilizaziora hurbildutako kolektiboak lerrokatzen ari da megafonoa eskutan.
Hamaika dira (hamaika mila luze gira norbanakook) mobilizazioari sostengua ekarri dioten taldeak. Pirinioetako bi aldetakoak. Bordeletik, Irunetik, Bilbotik nahiz Okzitaniaz eta Aragoiz haragotik etorriak.

AHTren edo LGVren aurkako talde antolatzaileak buruan buru. Atzean, alderdiak (eskuindarrak, zentristak, sozialistak, komunistak, ekologistak…). Ekologistak datozen martxoko hauteskundeen kanpainan ari dira engoitik. Manifestazioa berezko esparrua dute nonbait. Herri talde pilo dago –euskal presoen aldekoak, okzitandar kausaren aldekoak–, sindikatuak, plataformak (Pasaiako Superportuaren edo Vignemaleko tunelaren aurkakoak) eta abar.

Hauen artean bi kolektibo bereziak eta bereizi modukoak daude:
Santiago zubia 70 traktorez blokeatu duten laborari andana. LGV delakoak errotik ukituak. LGVren aurkako hautetsi multzoa da bestea. “Beren” boto emaileak LGV delakoak ukituak direnez, hautetsiak ere hunkituak dira, antza. Hautetsiak antolatzaileen atzetik abiatu dira, bigarren multzoan. Frantziako koloreen xingola daramate paparrean. Iparraldeko aukera politiko guztiak ordezkatuta daude multzoan. UMPko Michelle Alliot-Maire-ren (Estatuko Ministraria) kideak, baita Modem alderdiko Jean-Jacques Lasserre, PSko Kotte Ezenarro hendaiarraren eta Berdeak alderdiko Jean Lissar aheztarraren kideak. Abertzale suerte guztiak, bestalde. Eta abar. Denak eta abar, denak eta bat LGVko aurkakoak.

Talde anitz eta anitzak gira. Anitzak ere norbanakoak. Ekologismoaren eta ama lurraren aldeko ekimen suerte hauetan zure arerio edo etsai –hala dela uste duzu behintzat– handienaren ondoan joan zaitezke. Gisa batez, pentsu dut, kausa honen aldekoak guztiz kontsekuente manifestarien %10a izango dira. Dira diot, eta ez gira. Neronek ere ez baitut nire burua %10 horren barruan ikusten. Manifestariok ekimenaren asmoarekin eta espirituarekin bat egin dugu bederen. Hots, abiadura handiaren aurka gaudenez gero, manifestazioaren burua 16:45etan abiatu da. Gibelean goazenok 17:15 utzi dugu Hendaiako geltokia.

Herrikide batek manifestazioaren arrakastaz ohartarazi dit pozarren: “Frantzia osoan ez da honelakorik ikusten”.

Nire taldea izaki, Biharko Hendaia udal talde abertzalearen banderolaren aitzinetik joan naiz hainbat metroetan. Aitzinetik joan naiz, gibeletik joatea kosta zait-eta.

Banderolak honela dio: Défendons notre terre.

“Mezua pasarazi behar da, nonbait”, pentsu dut.

Manifestazioaren amaieran, erretretara pasa berri den irakasle abertzale bati manifestazioaren koloretsuaz ohartarazi diot. Trufa aire batez mintzatu natzaio, frantses koloreen xingolak eraman dituztenen bizkar: “Egizu irri, baina duela 25 urte frantximent horiek ez ziren hemen izanen. Ez zaizu iruditzen badela eskuetatik eskapatzen zaien zerbait?”

Autora abiatu naiz. Arrankatu dut, musika kasetea piztu eta Mixel Ducauren “Kolore, kolore ta gustu guziak denontzat, denontzat ez dira berdinak” kantua entzunez murgildu naiz Txingudi hirian. Artean eta oraingoz, Txingudi hiri birtualean.