Errenteria famatu zuten indarkeriarengatik eta bakegintzan ospetsu bihurtzen ari da

Atalak: (C)politika

Julen Mendoza. Errenteriako alkatea. (Arg: Dani Blanco)

Errenteria eta Orereta izenak erabili ohi ditu Julen Mendozak. Eduardo Galeano idazle uruguaiarraren hitzak hizpide hartuta amaitu genuen solasaldia: “Al fin y al cabo, somos lo que hacemos para cambiar lo que somos”.  Hots: “Azken funtsean, egiten duguna gara, garena aldatzeko”.

Eraikiz ekimena dela-eta, hedabideek Errenteria/Orereta famatu dute bizikidetzaren bidean: “Errenteria famatu zuten indarkeriarengatik eta bakegintzan ospetsu bihurtzen ari da” esan zigun ere.

Alkate lanaz jardun genuen hasieran, honatx jarduna bere osotasunean

Alkatearen lana gogorra da, eta aldi berean, polita. Izugarrizko intentsitatea duen lana da. Kritiketatik gertu bizi zara, herritarren kritikak eta beste esparruetakoak ere entzun behar dituzu. Udal politika egiteko herritarrengandik gertu egon behar duzu. Zenbaitetan irtenbide azkarrak eman ditzakezu, zure lana pertsonalizatu egiten duzu pertsonari erantzuna eman behar diozulako, ez kolektibo abstraktu bati. Noski, zuk aurpegia jartzen duzu eta polita da, baina aldi berean horrek alde gogorra ere badauka, presioa eta intentsitatea bizi dituzulako.

Eraikiz ekimena hizpide, lerro batzuk ez ziren paperera pasa

Eraikiz Zine Zikloan belaunaldi guztiak egon ziren, baina egia da, gazte-gazteak ziren gehien faltan hartu zirenak. Hori normalizazio eta bake diagnostikorako datu inportantea da. Normala era bada. Baina kontuz ibili behar dugu, gazteek gai honekiko interesa ez edukitzea larria da. Gazteez ari naizean, 18-20  urteren ingurukoez ari naiz. Gatazkak utzitako karga gazteek ere hartu eta bizi behar dute, etorkizunari begira beren ekarpenak egin behar dituzte. Gazte gutxiago izateak ez zuen ekimenaren arrakasta apalarazi hala ere. Gainerako belaunaldiak ordea han izan ziren, iraganean aktibo aritu zen jendea eta gaur egun ere halaxe ari dena.

Errenteria eta Orereta izenak hizpide

Askotan gai batekin itsutzen gara, politizatzen ditugu gai hauek. Niretzat biak dira baliagarriak, Euskaltzaindiak biak onartu izan ditu, eta biak erabiliak dira. Historiari horrenbeste begiratu gabe, une bakoitzean herriaren nahia bada bere herriari izen bat ematea, ez da itsutu behar izenen kontu horrekin. Ni biekin ohituta nago.