BURUtaPENAK: Zentzu komuna (III)

Atalak: (E)gizartea, Hezkuntza

“Sen ona” delakoa ez da euskaldunon esklusibitatea, ez horixe. “Ongia” eta “gaizkia” kristau kulturaren jiteak dira, beraz, gure auzokiderena halakoxea izan ere, oro har. Auzo kidetasuna hizpide: nor hasten da auzo bat non amaitu gaur egun? Non kidetasuna?

Pasadizo honek deskriba dezake “zentzu komuna”, baita ilustratu ere:

Alsaziako lagun batek, frantziar adiskide baten bisita izan zuen etxean, Colmar hirian. Biharamunean, lana zela medio, Alemaniako Baden-Württemberg eskualdeko herrixka batera joan behar zuela erran zion lagunari. Nahi izanez gero, berarekin egun pasa joan zitekeela adierazi zion: “Etorri, lasai, moldatuko gara…”.

Eguerdi aldean iritsi ziren lagunak, bazkari legea egin, eta batek bere egitekoak egiten zituen bitartean, bestea ilundu artean herrixka koxkorra –ehun lagun batzuek populatua– eta haren ingurumaria ezagutzera abiatu zen.

Arrastirian herriko elkartean bildu ziren, tokiko lagunek afaltzera gonbidatuta. Bi lagunak arratsaldeko nondik norakoez elkarri galdezka sartu ziren elkartean, baita lagunekin artean agurrak trukatu ere. Arratsa aitzina joan ahala, bi lagunek bertakoen jarrera uzkur eta hotza sentitu zuten. Giroa garrazten zuen zerbait zegoen. Hartara, alsaziarrak hurbileko lagun bati zer gertatzen zen galdetu zion.

– Bada, zure lagunak herrian paseoan zebilela, zebra-bidea pasa duela oinezkoentzako semaforoa gorriz zegoenean. Agure batek ikusi du eta, gaitzitua, abisua helarazi digu elkartera.

Herrixka hartako biztanleen zentzua zorrotza ote da? Zentzu hertsia? Sen ona edo sen gaiztoaz harago edota honago, horra zentzu komuna.