Leloa zaharkitua ez ote?

Atalak: (C)politika

Amaiur gogoan

Euskal politikagintza egundainoko ziztuan garatzen ari da, abiadura bizi-bizian. Iñaki Aldekoa elkarrizketatu dugu gurean, eta berau ARGIAn irakurri orduko, berealdiko bi gertakari edo berri ezagutu ditugu:

– EPPK-k Gernikako Akordioa sinatu izana (Iñaki Aldekoak elkarrizketan aurreratu zigun berria. Astekarian baina, titular edo scoop gisara –“Gero eta hurbilago ikusten dugu EPPKren sinadura”– argitaratzeko ez zitzaigula balio sumatu genuen, zaharkitua ARGItAratu orduko).

– Ezker abertzalearen Amaiur koalizio berriaren aurkezpena, datozen azaroko hauteskundeetarako.

Politika zalu doan arren, elkarrizketa batek badu interesa betiere, ustez, “zaharkitua” geratu den arren. Iñaki Aldekoarena hor dago, interesa daukanarentzat. Areago, paperean doanaren testu osagarriak ere badaude Interneten.

Nola nahi den ere, elkarrizketatu batek eskaintzen duen jardun osoa ez da inoiz argitara ematen, arrazoiak arrazoi.

Hona solasaldiaren hainbat pasarte edo ezaugarri (ez daude guztiak ere):

– Lehenaldia zen Iñaki Aldekoa elkarrizketatzen nuela. Publikoki baino ez nuen entzuna hizketan, eta beti gaztelaniaz. Horrek Aldekoaren profil bitxia ematen zidan  (bereziki, ESB alderdiaren garaian, Txillardegiren ondoan azaltzen zenean). Elkarrizketa euskaraz egin genuen, oso-osorik. Azken urteetan ikasi duen inpresioa jaso nuen. Inpresio gustagarria.

Iñaki Aldekoa ingeniari doktorea da. Enpresa pribatuan jardundakoa da, eta gaur egun erretretan dago. Bizkaian jaioa, baina Gipuzkoan, Nafarroan eta Araban jardun du lanean, baita Txilen ere.

– Urko Apaolaza lankideari –elkarrizketa irakurri eta zuzendu zuena– oso Aralarren aldekoa iruditu zitzaion bere jarrera. Normala, noski, Aralarreko kide baita. Niri baina, Aldekoa, elkarrizketan oso ezker abertzalearen aldekoa –zentzu orokorrean– eta Bildu zale iruditu zitzaidan. Ziur aski, elkarrizketa alde hori ez zen aski islatu –niri horrela iruditu ez zitzaidan arren–. Dena den, esaterako, elkarrizketan agertzen ez den pasarte batean, Sortu eta ezker abertzalearen (ofiziala, tradizionala…) baitan dagoen potentzialtasuna goraipatzeaz beste, berau berreskuratu beharraz mintzatu zen.

Ez zizkidan ezkutatu, adibiderako, Aralarrek iragan berrian ezker abertzale ofizialarekin izandako tirabirak, baina, Bateragune auzian auzipetutako Arnaldo Otegiren taldearen eta ETAren arteko diferentziak aipatu zituen. Europako hauteskundeetan aurkezteko hautagaitza osatzean talka egin omen zuten ETAk eta ezker abertzaleak, Nafarroako gaian bereziki.

Pasarte gehiago bazeuden, baina bego horretan, ez daitezen oraingo egoera itxaropentsuan nahasgarriak izan.

Iñaki Aldekoaren elkarrizketatik bi aipu nabarmendu nituzke, biak  titularrak:

– “Botereak erritmo politikoa kontrolatzen du auzi judizialen bidez”.
– “Ez goaz Madrilera kredentzialak hartzera eta agur Ben-Hur”.

Lerro-buru hauen mamia edota funtsa elkarrizketan dituzu.

Datorren azaroaren 20ko hauteskundeak dute geltoki politikariek. Amaiur da hautagaitza berria, ezker abertzalearen ildo politikoek –guztiek edo– sostengatua.

Niri, besterik gabe, Amaiur “herri gisa” aurkeztuko denaren lelo hori deigarri egin zait. Deigarria eta amini bat etsigarria. Leloa ez ote dago zaharkitua?

Izenak izen, antigoaleko Amaiur gogoan: “Mila urte igaro eta, ura bere bidean”.
Leloak lelo: “Politikan –gurean– hogeita hamar urte luze igaro-eta, betiko lelo bera eta zaharkitua”.