Jose Mari Lasaren gorazarrean

Atalak: (D)kulturgintza

Jose Mari Lasa, zuzendari lanetan, Jose Mari Iparragirre bardoaren parean, Santa Anastasiatako urteko kontzertuan.

“Ez adiorik Jose Mari, gero arte baizik” esan genion Urretxuko Iparragirre plazan geunden senide, adiskide, lagun eta herritarrek.

San Martin Eliza mukuru bete zen, eta haren inguruan barruan beste hainbeste jende bildu zen.

Parrokoak hona bildu zuen Jose Mari Lasaren nortasuna: “Pertsona eredua, langilea, arduratsua, xumea, isila…”

Artean, elizkizunak hasi aurretik, Jose Mariren lagun txistulariek haren espiritua zabaldu zuten herriko kaleetan.

Elizkizunetan jadanik, Jose Mari bertan zegoela, lagunen dultzainek eta kantuek girotu zuten gorazarrea.

Jose Mariren adiskide Jose Ignazio Ansorenaren maitasunezko txistu joaldia kanpoko jendearen murmurioaren artean entzun genuen barruan geundenok.

Elizatik kanpoan jada, azken agurrean, Urretxuko Musika Bandak eta  Txistulari Taldeak ohorezko aurresku jo zuten.

Bideoaren egilea: Gotzon Aranburu.

Aurreskua dantzari bakar batek edo bik edo hiruk edo… jokatu ote zutenez  ez nintzen jabetu. Jende oldeak agerraldia ikustea galarazi zidan.

Agur Jauna-ren notak entzuten ziren. Isiltasuna berebizikoa zen. Jose Mariren arreba Gema agurtu eta besarkatu nahi izan genuen.  Alabaina, oharkabean, berak agurtu gintuen autotik. Bazihoan ordurako, senideekin, Jose Mariren gorpuaren segizioan hilerriaren aldera.

“Ez adiorik Jose Mari, gero arte baizik” berretsi nuen nire baitarako. Eta aldi berean, atzo Jose Mari gogoan izan nuelarik, ahaztu nuen haren izaeraren beste alderdi bat oroitu nuen:

Oroit dut Jose Mari Lasa Urretxuko zinegotzia zela (*).

Eta egun pentsu dut, pertsona eredua izan zela, besteak beste, eta hain zuzen ere, politikari izatearen gainean eta azpian pertsona –Jose Mariren nortasuna– gailentzen baitzen.

(*) Jose Marik herriaren alde egin zuen lana, zinegotzia zen garaian edota zinegotzi ez zen garaian ere, herritarrek badakite.

P. S. Mezan, besteak beste, Jose Mariren andreak –Iburretako– Ana izena duela oroitu nuen, eta semeak berriz, Ander izena duela ikasi nuen. Bihoazkie nire besarkadak, baita haren gurasoei eta gainerako senideei.