Presoak

Atalak: (C)politika

Euskal presoen aldeko anagrama

Presoen aldeko Bilboko manifestazioa burutu zen iragan larunbatean. Ekitaldiaren aurretik, joan den astean, hari buruzko informazioa ekarri genuen Argian. Bi zatitan, Termometroko Bero-Beroan, Maltzagatik sailean, Xabier Letonak idatzia. Eta orobat, Euskal preso eta iheslari politikoak izenburuko erreportajea. Neronek idatzia.
Erreportajetik kanpo geratu ziren hainbat lerro ekarri ditut nire blogera. Hitz horiek kanpo geratu ziren, eta lagungarriak izan daitezke bizi dugun prozesuan presoen gaia lantzen joateko. Nire blogera ere ekarri ditut, egunen batean presoen gaiaren gainean nire aburua ekarriko dudan menturan.
Artean, osasuna eta ekin!

Jon Enparantza, abokatua:

Gernikako adierazpenean amnistia aipatzen da. Nola ulertu behar da Amnistia gaur egun, zure ustez?
Gaia interesgarria da guretzat ere, denontzat (…). Beste gauza da, berau nola gauzatu. Zertaz ari gara amnistiari buruz hitz egiten ari garenean? Amnistiaz hitz egin behar da, kontzeptuan sakondu aldera.

(Kanpoan geratu zena) Amnistia  konponbide demokratikoaren oinarrizko elementua da, horregatik jasotzen da Gernikako Akordioan. Legalki eta denboran zehar nola aplika litekeen jakitea ez da erraza. Baina garbi dagoena da guretzat kontzeptu integrala dela, presoen kaleratzea eta iheslarien bueltatzearekin batera gatazkaren arrazoiei heldu behar zaiela. Ikuspegi kolektiboa izan behar duela, zapalkuntzak, errepresioak, espetxe politikak duen bezala. Borondate politikoaren arabera, kolpe batean izan daiteke ala prozesu batean. Muturreko egoerak konponbidean jartzetik hasi eta azken presoaren kaleratzeraino… Perspektiba hori izan beharko genuke. EPPK hausnarketa-eztabaida horretan ari da besteak beste, eta bere iritzia funtsezkoa izango da.

Sakabanaketarekin amaitzea lagungarria litzateke horretarako, noski.
Bai. Eztabaida abiatu da, baina errazagoa litzateke presoak batuta baleude, baldintzak ezberdinak lirateke. Hor dago koska. Erabakiak hartzeko orduan, presoek baldintza egokian egon beharko lukete.

(Kanpoan geratu zena) Premiazkoa da, espetxe politika indargabetzea, sakabanaketa indargabetzea, muturreko egoerak indargabetzea. Abiatutako bidea indartuko luke.

Estanis Lopez Agiriano, preso politiko ohia:

(Kanpoan geratu zena) Biktimak ez dira lehenengo ez bigarrengo mailakoak. Presoen gurasoak edo seme-alabak biktimak dira, eurek ez dute ezer ikustekorik seme-alaba edo aita-amaren jarduerarekin. Baina presoen zigorra haiei ere aplikatzen zaie.
Noski biktimak daudela alde guztietan. Adiskidetzea aipatzen da, baina hori lasaitasunean eman behar da, ez presiopean, denbora bakoitzak ekarriko du aitortza hau, hori edo beste bat. Biktimak Euskal Herrian sortu dira, bertako gatazkarengatik. Biktimak ezin dira berezi. Niretzat biktima Euskal Herria da.