Pablo Sastre

Atalak: (B)literatura, (C)politika, Hezkuntza

Pablo Sastre Dani Blanco-ren argazkian

Pablo Sastre idazlea elkarrizketatzeko parada ukan dut oraindik orain, Gauzen presentzia eta Gizajendearen ahitzea liburuen karietara.

Bi liburuak elkarren segidakoak dira, oso interesgarriak biak ala biak. Bere bizitzako hainbat gauza tartekatzen dira beraietan, bizitzari buruzko gogoetak, ikusitakoak, baita esperientziak barne ere.

Solasaldian kontatutako guztiak ezin izan ditut paperera ekarri. Bestela ere, hainbat kasutan, ekarriak edo emariak, hobe liburuetatik jasotzea. Horretarako dira-eta liburuak.

Nola nahi den ere, liburuak irakurtzeko nire gomendioa egiteaz batera, Pablo Sastrerekin izandako elkarrizketak utzitako zenbait ziztako xume helarazi nahi dizuet:

Idazteko moldeaz
Idazteko dudan jarrera naturala da, saiatu edo saiatu gabe ere, gure hizkera naturala erabiltzen saiatzen nauk, hizkera korrientea, berez isurtzen dena.

Ez dituk itzulpen literarioak egiten normalki. Ez zeukaat erdarazko aipuak gurera ekartzeko ohitura, euskaldun batek nola esaten dizkien beste euskaldunei agertzeko usaia, alegia. Bigarren liburuan, batez ere, nahiago izan diat espainolez edo frantsesez agertzea. Hizkuntza horietan dezente konplexuagoak /konplikatuagoak baitira gauzak. Esaerak beste manera batez josi behar dituk.

Alde horretatik, sinple idazteko joera zaukaat. Zergatik izan behar dugu besteek bezala? Hau da, batzuetan ez dira gauzak ekarri behar bere konplexutasunean. Halaber, euskaraz sinpleago esan badaitezke, bentaja hori badiagu-eta, ez gaituk konplikatuko, ezta? Zerbait galdu, zerbait irabazteko.

Liburutegi zalea
Liburutegietan mugitzen nauk. Urtean hiruzpalau liburu interesekoak iruditu, eta horiek eskatzen ditiat. Donostiako eta inguruko liburutegian, baita Lapurdikoetan ere. Bi liburuok guztiz liburutegietako lanak dituk. Batetik, ezinbestean, ez baitiat aipatzen ditudan liburu horiek guztiak erosteko aski diru. Baina, hautu bat duk ere bai, eta eroso oso.

“Ez gara gure baitakoak…” erran zuen Joxemiel Barandiaranek
…ez gara gure baitakoak, batez ere banaka. Ditugun jakituriekin, egiten ahal ditugunak jakinda ere, ez direla asko, deus gutxi gaituk, humanoak gaituk.

Halere, taldean, kolektibo txikietan, bide e(ra)mangarriak ikusten ditiat, talde txikietan antolatzeko era –gauza txikiak edo handiak lortzeko, nondik ikusten den–. Auzolana, adibidez, oso ondo ikusten diat.

Politikaren aldetik begiratuta, batzarren bidez, urruti joan gabe, bertan ezagutu ditugunak baliatuz egin dezakegu aurrera. Badira pistak han-hemenka, jakinda ere, ezer gutxi ahal egingo dugula, baina horrek ez dik kentzen egiten saiatzea.

Gauzen presentzia (Elkar)

Gizajendearen ahitzea (Elkar)