Okupazioa Hendaian

Atalak: (E)gizartea

Gaztetxerako etxe okupatua

Urtarrila zen. Hendaia bero galdatan. Turistak “burrustan”. Hilabeteko berria hondartza aldean zabaldu zen. Berriak herri turistikoa inarrosi zuen. Ez zen ohikoa. Okupazio Hendaian. Ondarraitzetik bi minutura, etxe bat baino jauregi bat okupatu zuten Bazen Garaia gazte mugimenduko kideek

Hedabideek bazuten zer kontatua, egunkariek bazuten udaldiko albiste agorrean zerekin bete. Esaterako, Hendaiako auzapez Jean-Baptiste Salaberri-ri Gaztetxeaz eta etxe okupatuaz galdetu zioten egunkarietan.
– “Gaztetxearen aferan ez dut inoren alde egin nahi” esan zuen alkateak.

Okupazioa izan aitzin, Herriko Etxeak etxeko jabearekin

-Idiazabalgoa; Gipuzkoa- gorabeherak izana zituen. Jabeak bederatzi bizitoki apailatzeko eskaera egin zuen eta udaletxeak baimena ukatu zion.

Interneten ere zabaldu zen berria. Irungo okupek horrela hartu zuten berria:

Okupazio Hendaian (09/07/19)

Atzo goizetik Hendaiak badu gaztetxea. Eguerdiko 12ak aldera etxe huts bat okupatu zen eta asanblada bat egin zen. Lakaxitako asanbladako zenbait kide bertan egon ginen geure babesa eta elkartasuna emanez.
Zorterik onena opa diegu geure bizilagunei, eta etorkizunean elkarlan oparoa espero dugu.

Bi hilabete luze joan dira harrezkero. Udazkeneko arratseko azken eguzki printzez gozatuz noa Ondarraitzetik. Gaztetxearekin gogoratu, eta etxerako bidean etxe okupatutik bertatik pasa naiz. Bi hilabete lehenago egin nuen legez, gazteen ekimenaren gaineko jakin minak ziztaturik.

Iluna da jada. Okupazioa izan zenean etxeak hartu zuen itxurak eta begi-bistan dudanak ez dute antzik. Etxeko fatxada biluzik dago. ez dago pankartarik ez esloganik. Alde egin ote?

Etxera iritsi eta okupazioaren ingurumarian ibili zen semeari galdera:

–  Zer gertatu da etxe okupatuan? Ez dago inor!

–  Nik ez dakit ezer. Ni hasieran baino ez nintzen handik azaldu!

–  Ez dakizu ezer? Lagunek ere ez?

– Ez.

Biharamunean han-hemenka galdetu dut. Inork gutxi daki ezer. Ez naiz ere Bazen Garaia osatzen duten gazte aitzindariengana hurbildu. Ezagunek esan didaten bakarra hauxe:
–  Gazteak ez dira euren artean ondo moldatu. Bi proiektu edo ideia diferenteak omen dituzte. Batzuek Gaztetxea egin nahi dute, eta bestetzuek etxebizitza bezala erabili.
Egunak joan dira. Hondartza aldean promenan noa berriz ere, paseoan. Paseoan eta pasioz. Udazkeneko eguzkiaren errainuak gero eta indargeagoak heldu zaizkit. Non geratu dira iraganeko pasioak ordea? Eta pentsaketan hasi naiz, eta hainbat galdera egin diot nire buruari. Etxea okupatu zutenean bertara egin nuen bisitan bizitakoak birgogoratu ditut. Jakin minak ziztaturik, zenbait gazte kitzikatu bainituen. Haien gomutan egin ditudan gogoetak pilatu zaizkit kaskoan. Luze joko luke horiek gaur eta hemen azaltzea. Hurrengo batean azalduko ditut agian (*).

Artean, etxera bidean noa paseoan eta oinez, iraganeko pasioen akorduan. Gazte gutxi ikusten dut paseoan eta pasioz. Beraien pasioaren motorra da.  Nork bere motorra dauka. Artean, autorik ezean, denek dute motorra Hendaian. Nork bere etxea du. Gurasoena esan nahi dut. Zer iraultza eta okupazio gero!?

Etxera iritsi naiz eta semeari galdetu diot berriz ere.
–  Zer berri etxe okupatuaz? Zer Gaztetxe berriaz?
–  Nik zer dakit!
– Ze, udazkenaren ondoren negua dator, ezta? Hotza sentitzen  al da okupazioan?

– Jode aita. Ez zara aldatzen gero!

(*) Hurrengo batean segida.