Politika posiblearen artea da eta nork bere rolak jokatzen ditu

Atalak: (C)politika

Koldo Mediavilla jeltzalea. Argazkia: Dani Blanco.

Koldo Mediavilla erakunde harremanetarako arduradun nagusia da EAJn. Jeltzale bat elkarrizketatzekotan bera zela egokia uneon, iradoki zidaten/ziguten, baita EAJko ideologoa dela esan ere.

Horixe galdetu nion abiaburuan, eta honakoa bere erantzuna:

– Ez, inola ere. Kontua da, Bizkaiko Foru Aldundian ahaldun nagusiaren alboan egon naizela denbora luzaz, kabinete buru, eta horrek markatzen zaitu hainbat ekimenen buruan jartzeko unean. Baina hortik ideologoa izatera… Ez horixe. EAJk ideologia oso argia dauka eta gure rolak ongi definituta daude.

EAJ eta PSE-EEren arteko ituna sinatu eta biharamunean alderdiko BBBko buru Itsaso Atutxak akordioaren balorazioa egin zuen eta PSEko buruak haserretu ziren. Sozialisten bihotza hunkitu baino ukitu zuen Atutxa jeltzaleak, antza. Politika, goi-leinuko maitasuna legez, interesen agerbide. Horretaz ere galdetu genion Mediavillari.

– Nola ulertu politika hunkiberatasunik gabe? Nola ulertu ekimen politikoa, bokazioa politikaren osagaia dela ulertu gabe. Ideologia eta helburuak dauzkazu, baina zenbait biderretan, zirkunstantziak tarteko, behartuta zaude zure gustuko ez den jendearekin edo zurea ez den esparruko jendearekin akordioak egitera, zure sintonia ez dutenekin alegia. Jakina, ni independentista naiz, eta nahi nuke aukera hori garatuko lukeen bidean abiatzea, baina, halaber, orain hori ezinezkoa da. Beraz, herrialde ez dadin gelditu, esparru arrazionaletan bide egin behar dut: orain krisi ekonomikoa izanda, kasu. Jende asko gaizki dago, beraz, erakundeei irtenbide bat eman behar zaie, baita jarraipena eman ere, krisi gogor honen ondorioak eztituko dituen neurriak hartzeko, eta ahal den neurrian bertatik ateratzeko. Izanik ere, politika ez dago egiterik sentimendurik, emoziorik eta bokaziorik gabe, horiek gabe ez litzateke politikarik.

Sabin Etxera etorri eta solaskideak independentista dela diosku beti. Abertzale zenbaitek baina, esan ohi digute elkarrizketa irakurtzean: “Ez dugu sinesten”. Jendea harritu egiten da.

– Bai, izango da harritzen dena. Ni 1977tik nago EAJn. 16 urte nituen orduan, eta orduan politikaren alde egiteko ideia eta gaurkoa bera da, eta hori independentismoaren bidea jardutea da. Hori da abertzale baten jarrera logikoena

Nola ikusten duzu Kataluniako prozesu politikoa?

Konplikatua, prozesuak ez baitu atzera bueltarik, ez dakit amaiera zein izango den. Gauza bat baita independentista izatea, Gora Euskadi Askatuta! eta Visca Catalunya Lliure! oihukatzea egunero, eta beste bat, erabaki behar den unean, horren alde bozkatzea, Bai botoa emateak kostu bat izango baitu, norberarentzat kostua, besterenezina. Independentziak ez dira debaldekoak. Independentistok horregatik jabetu behar dugu hemen badaudela ustez –eta bokazioz– horrela direnak, baina independentzia aukeratu orduan… Nik une horretan zalantza asko aurreikusten dut.

Elkarrizketan ere, besteak beste, hauek esan zituen Koldo Mediavillak:

– Politika posiblearen artea da.

– Denok sentitzen dugu bertigoa herriaren etorkizunari aurre egiteko orduan.

– Esparru politikoan zintzotasun falta sumatzen dut; diskurtso bikoitza dago, pribatua eta publikoa. Mahai baten inguruan gauza bat esaten da, eta berehala, estrategia hutsa dela medio, planteamendu politiko berak ulertezinak bihurtzen dira.

Ondorioz: horiek horrela, Koldo Mediavillarenak ulertuak eta errespetu osoz, egoera politiko –ei eta omen– berriaz nire analisia hurrengo baterako laga(ko) dut. Doctores tiene la iglesia!