Martxoaren 8an

Atalak: (E)gizartea, Ekonomia, Nazioartea

Esaera berria: “Martxotik maiatzera bitarte, apirila bipila!

Martxoaren 8tik maiatzaren 1era bitarte apirila bipila

_Martxoaren 8an

Udaberria heldu zaigu irakurle lagun hori. Eki-iparraldeko bizilagunek udaberriari primadera deritzote, baita bedatsa ere.
Kanta  dezagun beraz: “Bedatsean bazterrak berdatzen hasi dire…”.

Izenburuan erreparatu ote duzu jada irakurle!? Martxoaren 8ra egin dut atzera. Datorren ele andana emakumearen egun seinalatuan izan nuen ele-melea duzu. Ez ezazue hartu gaizki ele-mele adierazpidea, ez da gutxiesgarria. Kontakizuna, bizitako testuinguruan ulertzea nahi dut-eta.

Azken Portu Kiroldegian nintzen. Bat-batean emakumeak hizpide zituen morroi batekin topo egin nuen. Inguruan bazeuden ere beste pertsona, lagun edota morroi batzuk.

Morroiaren ardaila deigarria zen. Bedatsako usainak opatu izaten digun sexu grinak jota zegoen laguna. Jota, bai horixe!

Neuronak dantzan zebilzkion, eta antza –morroiak kontatzen zuenarengatik– ez zeukan neuronak norekin partekatzerik. Konpartitzeko zuen emakumeak –berak zioenez– bizkarra emana baitzion oraindik orain, baita traizionatu ere. Ez dituela jada emakumeak ulertzen, zioen.

Ez zait inoren ahotatik entzundako irainak, laidoak eta destainak aipatzea gustatzen. Are gutxiago pertsona hori ezagutzen ez badut. Ez ditut beraz halakoxeak iruditu zitzaizkidan pertsona horren espresioak hitzez hitz hona aldatuko. Gera gaitezen “bedatsean bazterrak berdatzen hasi dire” espresioak iradokitzen ahal dizkigun irudiekin eta gogoetekin, goxo-goxo geratu ere.

Ez naiz emakumearen defentsan jalgitzeko asmorik ere. Kontziente bainaiz emakumearekiko harremanetan gizonok ditugun gabeziez. Emakumeak berak ere gabeziak dituela kontzientea naizelarik. Garena garela ere, Martxoaren 8a ez da pertsonok ditugun gabeziak azpimarratzeko efemeridea, pertsonoi dagozkigun eskubideok aldarrikatzeko eguna baizik. Eta, esan gabe doa, emakumezkoen eskubideak aise murritzagoak dira gizonezkoenak baino.

Harira: morroi haien artean nintzen eta pentsamenduak traizionatu ninduen: “Zer nahi duzu esatea. Emakumearen iraultza garaia da gurea. Gustatu ez edo, horixe dugu lehenengo mundua deitzen dugun honetan dagoen iraultza bakarra”, esan nuen.

Morroiak harritu samar begiratu zidan, noski. Harrituta baino, nahastuta begiratu zidan: “Nor da sasi-ilustratu hau?” pentsatu bide zuen. Alabaina, pentsa, geunden morroien artean ni nintzen marcianoa, ez bera. Tira, zena zela, denetariko eleak, irriak eta imintzioak konpartitu genituen gizonok.

Egun hura kari, neronek neure neuronen artean jarraitzen dut gogoetan: “Tira, iraultzak pertsonon urraketak artatu eta eskubide aukerak orekatzeko izan dira historian… Alabaina”.

Hala ote baina!? Beti ageri da baina madarikatua”.

Oharra: Eleak iruten izeneko artikulua, apirileko Iruneron argitaratua.