Aitak edo/eta bikoteak edoskitzean zutabe

Atalak: Aitatasuna, Atxikimendua, Edoskitze naturala

Edoskitze naturalean, fisikoki bularra eman dezakena soilik ama bada ere, oso garrantzitsua da aitaren papera ere. Sarri aitek, haurtxoaren lehen hilabeteak, edo bi urteak, lekuz kanpo baleude bezala sentitzen dituzte, sortu den bikote berritik (ama-haurra) kanpo. Haurtxoak bikotea familian bilakatuko du, eta familia sortu berrian bakoitzak toki berria bilatu beharko du.

Azken belaunaldietan haurren zainketa eta heziketa amaren esku egon da eta aita sarri urruneko izan da lehen urteetan. Hori, zorionez, aldatzen ari da, eta asko dira, hasiera-hasieratik %150ean egon nahi duten aitak. Eta guztiz funtsezkoa da ama-haur, aita-haur eta ama-aita harremanerako.

Haurtxoaren lehen asteetan, ordu asko igaroko dituzte haurrak eta amak elkarrekin. Bularra ematea aurrez esan bezala, etengabekoa da ia eta ordutegirik gabekoa, hortaz aitak hori ulertu eta onartu beharko du lehendabizi. Hori asimilaturik dagoenean hasten da gozamena. Bularra ematea da soilik amak egin dezaken gauza bakarra. Hortik aurrerako guztietan aitak nahi duen harreman maila izan dezake haurrarekin eta amarekin (edo hiruren artean adosturikoa).  Aitak haurra kulunka dezake, besarkatu, berarekin jolastu, kalera atera, bainatu, lasaitu, pardela aldatu, berari abestu eta nahi duen guztia.

Gauza bakarra da egin ezin dezakena, hortaz, ez dago bazterturik sentitzeko pisuzko arrazoirik. Are gehiago, edoskitzean zutabe garrantzitsua da aita. Haurrak aita behar ez duen arren edoskitze garaiean, amak ia ezinbesteko du aita. Erditze osteko gora behera guztiek, eta edoskitzeak berak sortzen dituen nekeak eta zalantzak maitasun eta babes beharra areagotzen dute. Aitak ama babestu eta laguntzen badu, edoskitze uneetan alboan badago, ura eta jateko zerbait emateko, haurra kokatzen laguntzeko, masajetxo bat eman edo uneaz gozatzeko edoskitzea erraztu eta gurasoen arteko harremana zein haurrarekiko atxikimendua hobetuko da.

Aita gainera izaki oso boteretsu eta ia, superheroien botereak dituen pertsonan bihurtzeak asko lagun dezake. Komeni ez diren bisitak (ama nekatua dagoenean adibidez -are gehiago erditze zail edo zesarea izan badu), lekuz kanpoko gomendioak (“emaiozu biberoi bat, horrela atseden hartuko duzu”) eta bestelako ezustekoak ekiditen eta aurrez ekiditen ikasten badu amak erditze osteko depresioa izatea zailagoa izango da.

Haurra hazten doanean, geroz eta aitaren behar handiagoa izango du, baldin eta aita behar ez zuenean ere hor amarekin, biei laguntzen, ari zen pertsonatzat badu. Gertukotzat badu. GEroz eta haur handiagoa are eta harreman sendoagoa izango du alboan duen aitarekin. Orokorrean, haurra “amarena” dela esaten da bi urte inguru arte, eta hortik aurrera gehiago “aitarena” bihurtzen da. Prozesu hori, oso motela da eta haurtxoaren lehen egunetik hasten da.

Nik neuk ere, gure semearen aita alboan ez banu, ziur, ez nuke horren haur zoriontsua eta harreman sendoa izango ez semearekin, ez semearen aitarekin ez nire buruarekin ere.