Ez dakit kontatu edo ez.

Atalak: Gizakia, Hausnartzekoak

Ez dakit kontatu edo ez. Askotan gizakiok izan dugun eta izaten dugun zalantzan erori naiz gaurkoan. Izan ere ez gaude ohituak kirolaren, liburuen, pelikulen, politikaren… inguruko gogoeta bat ez den zerbait irakurtzera edo idaztera. Geure barnean gertatzen diren arazoez hitz egiten dutenez ari naiz zehazki. Aurretik aipatuta gogoetek gehiago laguntzen digutelako? hauek irakurrita gure errutinan hobeto sentitzen garelako?  hauek axola ez zaizkigulako? edo horrela ohitu garelako? egia esan ez dakit galdera hauen erantzunik. Hau idazten ari naizen heinean ordea, ohartzen naiz norbanako guztioi egunerokotasunean gertatzen zaizkigun arazoek ez dutela inon lekurik, geure ingurukoekin esertzen garen mahai inguruan soilik, baina ez dut hau ona edo txarra den epaituko.

Ausartu egingo naiz. Askotan galdu izan naiz nire pentsamendu ezkorren artean, hauetatik nola irten jakin gabe, eta galdu egin naiz gaurkoan ere. Agerikoa da gainera pentsamendu ezkor bat dudan unean beste mila txar etorriko zaizkidala burura, edo bestela nik bihurtuko ditudala onak txarrean. Hauei aurre nola egin jakin gabe hasi naiz gaurkoan idazten, idatzita ez dagoen oro pentsamenduetan galdu egiten delako, ahaztu, eta nik ez dut nahi niri eta guztioi gertatzen zaizkigun eguneroko sentimendu ezkorrak izkutuan geratzerik.

Askotan zalantzan egon ohi naiz hauek kontatu edo niretzat gorde nahi ditudan, baina ondoren zera pentsatu dut, zergaitik ezkutatu guztioi gertatu ohi zaizkigun sentimendu edota kezkak? Hitz egiteak on egiten duen moduan idazteak ere on egiten dit niri. Ez dakit nola azaldu gertatzen zaidana, ez dakit azaldu nahi dudanik ere, baina argi dut geure barrua husteko modu onena barruan duguna askatzea dela. Eta orain,  askok “zer axola zaigu guri?” pentsatuko duzue, baina edonori kontatuta ere bakarren batek beti izango du pentsamendu hau, baita gure gertukoa bada ere, norbanako asko zoriontsu diren bitartean gainontzekoen penek garrantzirik ez dutelako hauentzat. Bestalde, beti pentsatu ohi izan dut entzuna edo kasu honetan irakurria sentitzeak asko laguntzen diola kontatzen ari den horri; izan ere, entzuten ez dakienak ezin baitu lagundu. Azken finean, gizatasuna ez du hezur- haragizko gorputza izateak soilik ematen.

Egia esan ez dakit ongi egin dudan, baina guztioi gertatu ohi zaigun moduan batzuetan kontatu izanak lasaituko nau eta besteetan ez.